«درس عبرت از زندگى گذشتگان» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

ابراهيم گفت: اى فرستادگان خدا مأموريت شما چيست؟ گفتند: ما بسوى قوم مجرمى فرستاده شده‏ايم‏ تا بارانى از سنگ گل بر آنها بفرستيم‏ ، سنگهائى كه از ناحيه پروردگارت براى اسرافكاران نشان شده است.

ما تمام مؤمنانى را كه در آن شهرهاى قوم لوط زندگى مى‏كردند قبل از نزول بلا خارج كرديم‏ ، و يك خانواده با ايمان در تمام آنها نيافتيم.

و در آن شهرهاى بلا ديده نشانه‏اى روشن براى كسانى كه از عذاب دردناك مى‏ترسند به جاى گذارديم.

«درس عبرت از زندگى گذشتگان»

در زندگى موسى نيز نشانه و درس عبرتى بود، هنگامى كه او را به سوى فرعون با دليل آشكار فرستاديم.

او با تمام وجودش از موسى روى برتافت و گفت: اين مرد يا ساحر است يا ديوانه.

ما او و لشكريانش را گرفتيم و در دريا پرتاب كرديم در حالى كه در خور سرزنش بود.

همچنين در سرگذشت عاد نيز آيتى است در آن هنگام كه تند بادى بى‏باران بر آنها فرستاديم‏ كه از هر چيزى مى‏گذشت آن را رها نمى‏كرد تا همچون استخوانهاى پوسيده كند و نيز در سرگذشت قوم ثمود نيز عبرتى است در آن هنگام كه به آنها گفته شد مدتى كوتاه متمتع شويد و پس از آن منتظر وعده الهى باشيد.

آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و صاعقه آنها را فرو گرفت در حالى كه خيره خيره نگاه مى‏كردند بى‏آنكه بتوانند از خود دفاع كنند و نتوانستند از كسى يارى طلبند. همچنين قوم نوح را قبل از آنها هلاك كرديم چرا كه قوم فاسقى بودند.

«ما پيوسته آسمانها را گسترش مى‏دهيم»

ما آسمان را با قدرت بنا كرديم و همواره آن را وسعت مى‏بخشيم.

و زمين را گسترديم و چه خوب گستراننده هستيم‏ و از هر چيز دو زوج آفريديم شايد متذكر شويد و به قدرت خدا پى‏ببريد.

اى رسول ما بگو: سپس به سوى خدا بشتابيد كه من از سوى او براى شما بيم دهنده آشكارى هستم‏ و با خدا معبود ديگرى قرار ندهيد كه من براى شما از سوى او بيم دهنده آشكارى هستم. (31 الى 51)