گلی از بوستان خدا نسخه متنی

در حاليكه از شدت شرمسارى و خشوع ديدگان خود را پائين انداخته از قبرها بيرون آيند، تو گوئى همچون ملخهاى منتشرند در حاليكه بسوى آن دعوت كننده به سرعت مى‏دوند. آن روز كافران مى‏گويند اين روز چه روز سختى است.

قبل از ايشان، قوم نوح نيز بنده ما نوح را تكذيب كرده و گفتند: او جن زده و مضرّت ديده است، تا جائيكه پروردگار خود را خواند و عرضه داشت پروردگارا من مغلوب و شكست خورده‏ام، از تو يارى مى‏خواهم.

ما نيز درهاى آسمان را به آبى رگبار و تند بگشوديم‏ و زمين را به صورت چشمه‏هاى جوشان بشكافتيم و اين دو آب به منظور اجراى فرمانى كه رانده بوديم بهم برخورد كردند و ما نوح را بر مركبى تخته‏اى كه به صورت كشتى در آمده بود سوار كرديم‏ و اين كشتى زير نظر ما به حركت در آمد و بقيه غرق شدند و جزاى يك عمر كفران را بديدند.

ما آن كشتى را حفظ كرديم تا آيتى باشد، آيا عبرت گيرنده‏اى هست تا متذكر شود و بداند كه عذاب و هشدار من چگونه است؟ و با اينكه ما قرآن را براى تذكر آسان كرده‏ايم آيا پند گيرنده‏اى وجود دارد.

قوم عاد هم پيامبرشان را تكذيب كردند ببين كه عذاب و هشدار من درباره آنان چگونه بود، ما بادى سخت طوفانى در روز نحس مستمر و دنباله‏دارى بر آنان فرستاديم.

بادى كه مردم را مانند نخلى كه از ريشه درآيد از زمين بركند.

ببين كه عذاب و انذار من چگونه بود، با اينكه ما اين قرآن را براى تذكر آسان كرده‏ايم آيا كسى هست كه متذكر شود و پند گيرد.

ثمود هم پيامبران را تكذيب كردند و گفتند:

آيا يك بشر كه از خود ما است را پيروى كنيم؟ در اين صورت خيلى گمراه و ديوانه‏ايم.

چطور شده كه از ميانه همه ما، قرآن تنها بر او نازل شده؟ نه، بلكه او دروغ پردازى است جاه طلب.

فردا در پيشگاه حق خواهند فهميد كه دروغ پرداز و جاه طلب كيست.