گلی از بوستان خدا نسخه متنی

و غلامان بهشتى پروانه‏وار به خدمتشان مى‏پردازند با ظرفهائى چون تنگ و آفتابه، و قدح شرابى معين و مخصوص مى‏آورند، شرابى كه نه سر درد مى‏آورد و نه عقلشان را زايل مى‏سازد، و از ميوه‏ها هر چه كه اختيار كنند و از گوشت مرغ هر نوع كه اشتها داشته باشند و حور العين‏هايى‏ كه از شدت صفا چون لوءلوء دست نخورده‏اند.

همه اينها پاداش كارهايى است كه همواره انجام مى‏دادند.

در بهشت نه سخن بيهوده مى‏شنوند و نه تهمت گناه به آنها زده مى‏شود.

هر چه هست سلام و سخن سالم.

اما طائفه اول، نامه اعمالشان بدست راستشان داده مى‏شود و وصفى ناگفتنى دارند و در سايه سدرى بى‏خار و موزى كه ميوه‏هايش روى هم چيده شده‏ و سايه‏اى هميشگى‏ و آبشارى كه هرگز قطع نمى‏شود و ميوه‏هايى بسيار كه در هيچ فصلى قطع و در هيچ حالى ممنوع نمى‏شود و در جايگاهى بلند قرار دارند.

ما آن حور العين‏ها را به وصفى ناگفتنى ايجاد كرديم.

و هميشه بكر قرارشان داديم‏ و نيز شوهر دوست و هم سن شوهران، اين سرنوشت مخصوص دست راستى‏ها است‏ كه هم در گذشتگان بسيارند و هم در آيندگان.

اما دست چپى‏ها و چه دست چپى‏ كه در آتشى نافذ و آبى جوشان‏ و سايه‏اى از دود سياه قرار دارند كه نه خنكى دارد و نه سودى مى‏بخشد.

چون ايشان قبل از اين در دنيا عياش و طاغى بودند و بر شكستن سوگند محكم و عظيم، اصرار مى‏ورزيدند و بارها مى‏گفتند: آيا اگر بميريم و خاك و استخوان شويم دوباره زنده و مبعوث مى‏گرديم، آيا هم خود ما و هم پدرانى كه قرنها قبل از ما بودند نيز زنده خواهند شد؟ اى پيامبر، به آنان بگو: آرى، انسانهاى اولين و آخرين بطور قطع و يقين براى اجتماع در ميقات روزى معلوم جمع خواهند شد.

آنگاه شما اى گمراهان تكذيب‏گر از درخت (زقوم) خواهيد خورد و شكم‏ها از آن پر خواهيد ساخت‏ و آنگاه از آب جوشان متعفن روى آن خواهيد نوشيد و پس از آن باز هم خواهيد نوشيد آنچنانكه شتر هيماء دچار بيمارى استسقاء مى‏نوشد و رفع عطش نمى‏شود ، تازه همه اينها پذيرائى ابتدائى ورودشان به قيامت است. (17 الى 56)