(در مدينه نازل شده و شامل بيست و دو آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان اى پيامبر، خداوند سخن آن كس را كه با تو در مورد همسرش مجادله مىكرد و به خدا شكايت مىبرد شنيد و خدا بگو مگوى شما را مىشنود كه خدا شنواى دانا است.كسانى از شما كه بعضى از زنان خود را ظهار مىكنند و به آنان مىگويد: پشت تو پشت مادر من است، به صرف اين گفتار، همسران، مادران ايشان نمىشوند بلكه مادران، تنها همانهائى هستند كه ايشان را زائيدهاند و اين مردان، سخنان ناپسند و خلاف حقيقت مىگويند و خدا داراى عفو و مغفرت است.و كسانى كه بعضى از زنان خود را ظهار مىكنند و سپس از آنچه گفتهاند پشيمان مىشوند كفاره عملشان آزاد كردن يك برده قبل از تماس با زنان است.اين اندرزى است كه با آن موعظه مىشويد و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است.اگر كسى نتوانست برده آزاد كند كفّارهاش گرفتن دو ماه روزه پشت سر هم است قبل از آنكه با آن همسرش تماس حاصل كند و اگر كسى توانايى اين هم را نداشت كفارهاش اطعام شصت مسكين است و اين بدان جهت است كه به خدا و رسولش ايمان بياوريد و آنچه گفته شد حدود خدا است و كافران عذابى دردناك دارند.بطور يقين كسانى كه با خدا و رسولش مخالفت مىكنند خوار و ذليل مىشوند همچنانكه پيشينيان آنان ذليل شدند چون با اينكه ما آياتى روشن نازل كرديم هيچ بهانهاى براى مخالفت ندارند و كافران عذابى خوار كننده دارند.و اين عذاب در روزى است كه خدا همه آنها را مبعوث مىكند و بدانچه كردهاند خبر مىدهد چون خدا اعمال آنان را شمرده و خود آنان فراموش كردهاند و خدا بر هر چيزى ناظر و گواه است. (1 الى 6)
لطفا منتظر باشید ...
