(در مدينه نازل شده و شامل هيجده آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان هر آنچه در آسمانها و در زمين است خداى را تسبيح مىگويند و ملك و حمد تنها براى اوست و او بر هر چيزى توانا است.او كسى است كه شما را بيافريد، بعضى از شما كافر و بعضى مؤمنند و خدا بدانچه مىكنيد بيناست.آسمانها و زمين را به حق بيافريد و شما را صورتگرى كرد و صورتهاى شما را زيبا آفريد و بازگشت همه شما به سوى اوست.او آنچه را كه در آسمان و زمين است مىداند و نيز از آنچه پنهان كنيد و يا آشكار سازيد با خبر است و خدا از درون دلها آگاه است.مگر خبر آن كسانى كه قبل از اين كافر شدند به شما نرسيده كه چگونه در دنيا و بال كفر خود را چشيدند و در آخرت هم عذابى اليم دارند و اين بدان جهت بود كه همواره پيامبرانشان با آيات و معجزات روشن مىآمدند ولى آنها مىگفتند: آيا يك فرد انسان ما را هدايت مىكند؟ آنها در نتيجه اين تكبر كافر شدند و از پذيرفتن حق اعتراض نمودند خدا هم از آنان و ايمان آوردنشان اظهار بىنيازى كرد چون خداوند بىنياز و ستوده است.كسانى كه كافر شدند پنداشتند كه مبعوث نمىشوند اى پيامبر به آنان بگو: آرى به پروردگارم سوگند كه بطور قطع مبعوث مىشويد و بدانچه انجام دادهايد خبرتان خواهند داد و اين براى خدا آسان است.پس به خدا و رسول او و نوريكه ما نازل كردهايم ايمان بياوريد و بدانيد كه خداوند از آنچه انجام مىدهيد آگاه است.روزى كه شما را جمع مىكند براى يوم الجمع و آن روز روز تغابن است و كسيكه به خدا ايمان آورده و عمل صالح كرده باشد خدا گناهانش را مىآمرزد و در جنّاتى داخلش مىكند كه از زير درختانش نهرها روان است و در آن جنّات تا ابد جاودانه خواهند بود و اين خود رستگارى عظيمى است و كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند آنان اهل آتش و در آتش جاودانهاند و چه بد سرانجامى است.