«تولد مريم» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

همه انسانها روزى همه اعمال خوب و بد خود را در مقابل خود مى‏بينند، و آرزو مى‏كنند كه اى كاش ميان او و عمل بدش فاصله زيادى باشد. خداوند شما را از عذاب خود مى‏ترساند، و او در حقّ بندگان بسيار مهربان است.

اى پيامبر، به مردم بگو اگر خدا را دوست مى‏داريد، از من پيروى و اطاعت كنيد، تا خدا هم شما را دوست بدارد، و گناهانتان را ببخشد، كه خداوند آمرزنده و مهربان است.

بگو خدا و فرستاده‏اش را اطاعت كنيد اما اگر از اين دستور نافرمانى كنند بدانند كه خداوند كافران را دوست ندارد و هرگز مورد لطف خود قرار نمى‏دهد.

«تولد مريم»

خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برگزيد.

آنها فرزندان دودمانى بودند كه از نظر پاكى، تقوى و فضيلت، بعضى از بعضى ديگر گرفته شده بودند و خداوند شنوا و داناست و از كوشش و مجاهدتهاى آنان در مسير رسالت خود آگاه است.

همسر عمران چون آثار وضع حمل را در خود مشاهده نمود عرض كرد خدايا آنچه را در رحم دارم براى تو نذر كردم كه آزاد براى خدمت خانه تو باشد از من بپذير كه تو شنوا و دانايى.

زمانى كه وضع حمل نمود زن عمران گفت: پروردگارا من عهد كردم فرزندى كه در رحم دارم از فرزندى خود در راه خدمت تو آزاد كنم. زمانيكه وضع حمل نمود و نوزاد خويش را دختر يافت عرض كرد خداوندا من دختر آورده‏ام ولى خدا از آنچه او بدنيا آورده بود آگاه بود. و سپس گفت: خداوندا پسر همانند دختر نيست. چون دختر نمى‏تواند وظيفه خدمتگزارى معبد را همانند پسر انجام دهد. و من او را مريم نام گذاردم و او و فرزندانش را از وسوسه‏هاى شيطان رانده شده، در پناه تو قرار مى‏دهم.

خداوند، مريم را به طرز نيكويى پذيرفت. و بطرز شايسته‏اى گياه وجود او را رويانيد و پرورش داد. هر زمان كه زكريا كه از سوى خداوند كفالت و سرپرستى مريم را به عهده گرفته بود وارد محراب او مى‏شد، غذاى مخصوص را در آنجا مى‏ديد و از وى سؤال كرد كه اين غذا را از كجا آورده‏اى؟ گفت: اين از طرف خداست. خداوند هر كس را بخواهد بى‏حساب روزى مى‏دهد. (33 الى 37)