«سوره تكوير» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

چون در آن روز هر كدام از آنها وضعى دارد كه او را كاملا به خود مشغول مى‏سازد ، صورتهائى در آنروز گشاده و نورانى است، خندان و مسرور است.

صورتهايى نيز در آن روز غبارآلود است، و دود تاريكى آنها را پوشانده است‏ و آنها همان كافران فاجرند. (33 الى 42)

«سوره تكوير»

(در مكه نازل شده و شامل بيست و نه آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان‏ در آن هنگام كه خورشيد تيره و تار شود، و ستارگان بى‏فروغ شوند، و كوهها به حركت درآيند، و با ارزشترين اموال به دست فراموشى سپرده شود، و همه وحوش جمع شوند، و درياها برافروخته شوند، و هر كس با همسان خود قرين گردد، و از دختران زنده به گور شده سؤال شود كه به كدامين گناه كشته شدند؟ در آن هنگام كه نامه‏هاى اعمال گشوده شود، و پرده از روى آسمان برگرفته شود، و دوزخ شعله‏ور گردد، و بهشت نزديك شود، آرى در آن هنگام هر كس مى‏داند چه چيزى را آماده كرده است. (1 الى 14)

«قرآن را جبرئيل نازل كرده است»

سوگند به ستارگانى كه باز مى‏گردند، حركت مى‏كنند و از ديده‏ها پنهان مى‏شوند، و قسم به شب، هنگامى كه پشت كند و به آخر رسد، و قسم به صبح هنگامى كه تنفس كند، كه اين قرآن، كلام فرستاده بزرگوارى است كه همان جبرئيل امين است، كه صاحب قدرت است و نزد خداوند صاحب عرش، مقام والا دارد.

فرمانروا و امين است، مصاحب شما (پيامبر) ديوانه نيست، او رسول الهى يعنى جبرئيل را در افق روشن مشاهده كرد، او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد، و اين قرآن گفته شيطان رجيم نيست.

پس به كجا مى‏رويد؟ اين قرآن چيزى جز تذكرى براى جهانيان نيست.

براى آنها كه مى‏خواهند راه مستقيم در پيش گيرند، و شما اراده نمى‏كنيد مگر اينكه خداوند پروردگار جهانيان بخواهد. (15 تا 29)