«سوره غاشيه»
(در مكه نازل شده و شامل بيست و شش آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان اى رسول ما، آيا داستان غاشيه يا واقعه روز قيامت كه حوادث وحشتناكش همه را در بر مىگيرد به تو رسيده است؟ چهرههايى در آن روز خاشع و ذلتبار است.آنها كه پيوسته عمل كرده و خسته شدهاند و نتيجهاى عايدشان نشده.آنها در آتش سوزان وارد مىگردند، از چشمههاى فوق العاده داغ به آنها مىنوشانند، طعامى جز از ضريع كه خارى است خشك و تلخ و بدبو ندارند، غذايى كه نه آنها را فربه مىكند و نه گرسنگى را فرو مىنشاند.چهرههايى در آن روز، شاداب و پرطراوت است، چرا كه از سعى و تلاش خود خشنود است، در بهشتى عالى، كه در آن هيچ سخن لغو و بيهودهاى نمىشنوى، در آن چشمهها جارى است، در آن تختهاى زيبا و بلند است، و قدحهايى كه در كنار اين چشمهها نهاده شده، و بالشها و پشتيهاى صف داده شده و منظم، و فرشهاى فاخر گسترده. (1 الى 16)«چرا به آفريدههاى خدا نمىنگريد»
آيا آنها به شتر نمىنگرند چگونه آفريده شده و به آسمان نگاه نمىكنند كه چگونه بر پا شده، و به كوهها كه چگونه در جاى خود نصب گرديده، و به زمين كه چگونه مسطح گشته؟ پس تذكر ده تو فقط تذكر دهندهاى، تو مسلط بر آنها نيستى كه بر ايمان آوردن مجبورشان كنى، مگر كسى كه پشت كند و كافر شود كه خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات مىكند، مسلّما بازگشت آنها به سوى ما است، و مسلّما حساب آنها با ما است.(17 الى 26)