«سوره شمس» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

گلی از بوستان خدا - نسخه متنی

سیدمهدی حجتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

«سوره شمس»

(در مكه نازل شده و شامل پانزده آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان‏ سوگند به خورشيد و گسترش نور آن‏ ، و به ماه در آن هنگام كه بعد از آن ظاهر شود، و به روز هنگامى كه صفحه زمين را روشن سازد، و به شب در آن هنگام كه صفحه زمين را بپوشاند، و به آسمان و كسى كه آن را بنا كرد ، و به زمين و كسيكه آن را گسترانيده، و به نفس آدمى و آنكس كه آن را منظم ساخته‏ و آنگاه خير و شر را به او الهام كرده‏ است، كه هر كس نفس خود را تزكيه كرده و پاك شده است رستگار شده است‏ و آنكس كه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است. (1 الى 10)

«شقى‏ترين قوم ثمود»

قوم ثمود، بر اثر طغيان، پيامبرشان را تكذيب كردند، آنگاه كه شقى‏ترين آنها بپا خاست، و فرستاده الهى، صالح پيامبر به آنها گفت: ناقه خدا را با آبشخورش واگذاريد و مزاحم آن نشويد.

ولى آنها او را تكذيب كردند و ناقه را پى نمودند و به هلاكت رساندند، لذا پروردگارشان آنها را به خاطر گناهى كه مرتكب شده بودند درهم كوبيد و سرزمينشان را صاف و مسطح نمود و خداوند هرگز از فرجام اين كار بيم ندارد. (11 الى 15)

«سوره ليل»

(در مكه نازل شده و شامل بيست و يك آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان‏ قسم به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند، و به روز هنگامى كه تجلّى كند ، و به آن كس كه جنس مذكر و مؤنث را آفريد كه سعى و تلاش شما مختلف است.

اما آن كس كه در راه خدا انفاق كند و پرهيزگارى پيشى گيرد و جزاى نيك الهى را تصديق كند، ما او را در مسير آسانى قرار مى‏دهيم.

اما كسى كه بخل ورزد، و از اين طريق بى‏نيازى طلبد، و پاداش نيك الهى را تكذيب كند، ما به زودى او را در مسيرى دشوار قرار مى‏دهيم‏ و در آن هنگام كه در جهنم يا قبر سقوط مى‏كند اموالش به حال او سودى نخواهد داشت. (1 الى 11)

«انفاق سپرى است براى دورى از آتش»

مسلّما هدايت كردن بر عهده ما است، و دنيا و آخرت از آن ما است، و من شما را از آتشى كه زبانه مى‏كشد بيم مى‏دهم.

/ 618