گلی از بوستان خدا نسخه متنی

خداوند از اهل كتاب پيمان گرفت تا آيات آن را براى مردم آشكار ساخته و كتمان نكنند اما آنها آن را پشت سر افكندند و به بهاى كمى مبادله كردند، چه بد متاعى خريدند.

آنها كه از اعمال زشت خود خوشحال مى‏شوند و آنها را كار نيك و درست مى‏پندارند و دوست دارند در برابر اين اعمال نادرست مورد ستايش قرار گيرند بدانند كه از عذاب الهى بر كنار نخواهند ماند بلكه براى آنها عذاب دردناكى است.

و آگاه باشند كه هيچكس قدرت فرار از حكومت و سلطه خداوند را ندارد چون حكومت آسمانها و زمين از آن خداست و خدا بر همه چيز تواناست. (187 الى 189) مسلما در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و شد شب و روز نشانه‏هاى روشنى براى صاحبان خرد و عقل است. همانها كه خدا را در حال ايستادن و نشستن و آنگاه كه بر پهلو خوابيده‏اند ياد مى‏كنند و در اسرار آفرينش آسمانها و زمين مى‏انديشند و مى‏گويند: بار الها اين دنيا را بيهوده نيافريدى، منزّهى تو، ما را از عذاب آتش نگاه دارد.

پروردگارا، هر كه را تو به آتش افكندى او را خوار و رسوا ساخته‏اى و اين چنين افرادى ستمگر، ياورى ندارند. پروردگارا ما صداى منادى توحيد را شنيديم، كه دعوت مى‏كرد، به پروردگار خود ايمان بياوريد و ما ايمان آورديم، پروردگارا گناهان ما را ببخش و ما را با نيكان بميران.

پروردگارا، آنچه را به وسيله پيامبران به ما وعده فرمودى، به ما مرحمت كن و ما را در روز رستاخيز رسوا مگردان زيرا تو هيچگاه از وعده خود تخلف نمى‏كنى. (184 الى 194)