(در مدينه نازل شده و شامل صد و هفتاد و شش آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان اى مردم، از پروردگارتان بترسيد كه همه شما را از يك انسان آفريد، و همسر او را نيز از جنس او آفريد و از آن دو مردان و زنان فراوانى در روى زمين منتشر ساخت و از خدايى بپرهيزيد كه همگى به عظمت او معترفيد و هنگامى كه چيزى از يكديگر مىخواهيد نام او را مىبريد و نيز از قطع رحم در مورد خويشاوندان خود پرهيز كنيد زيرا خداوند مراقب شماست.اى ايمان آورندگان، خداوند شما را در مورد يتيمان توصيه مىكند كه اموال آنها را آن هنگام كه به رشد رسيدند به آنها بدهيد و اموال بد خود را به اموال خوب يتيمان تبديل نكنيد و اموال آنها را با اموال خودتان مخلوط ننمائيد و از آن نخوريد زيرا اين گناه بزرگى است. و اگر مىترسيد از اينكه به هنگام ازدواج با دختران يتيم رعايت عدالت درباره آنها نكنيد با آنها ازدواج ننمائيد و بجاى آنان با زنان پاك ديگر ازدواج كنيد. دو يا سه يا چهار همسر و اگر مىترسيد عدالت را درباره همسران متعدد رعايت نكنيد. تنها به يك همسر قناعت نمائيد و يا از زنانى كه بصورت كنيز در مالكيت شما هستند استفاده كنيد اين كار، بهتر از ظلم و ستم جلوگيرى مىكند.و مهر زنان را بطور كامل به عنوان يك بدهى يا يك بخشش به آنها بپردازيد و اگر آنها با رضايت خاطر چيزى از آنها به شما ببخشند آنرا حلال و گوارا مصرف كنيد.و اموال خود را كه خداوند وسيله قوام زندگى شما قرار داده به دست يتيمان سفيه كه در امور مادى و اقتصادى رشد فكرى ندارند و يا افراد ديگر مانند آنها ندهيد و از آن اموال به آنان روزى دهيد و لباس بر آنها بپوشانيد و سخن شايسته به آنها بگوئيد.و يتيمان را بيازمائيد تا هنگامى كه به حد بلوغ برسند در اين هنگام اگر در آنان رشد كافى يافتيد و اموال آنها را قبل از اينكه بزرگ شوند به آنها بدهيد و اموال آنها را از روى اسراف نخوريد و هر كس از سرپرستان، بىنياز است از برداشت حق الزحمه خوددارى كند و آن كس كه نيازمند است به طور شايسته و مطابق زحمتى كه مىكشد از آن بخورد و هنگامى كه اموال آنان را به آنها مىدهيد شاهد بر آنها بگيريد اگر چه خداوند براى محاسبه كافى است. (1 الى 6)
لطفا منتظر باشید ...
