كسانى از زنان شما كه داراى شوهر بوده و مرتكب عمل زنا مىشوند، چهار نفر از مسلمانان را به عنوان شاهد بر آنها بطلبيد اگر گواهى دادند آن زنان را در خانههاى خود حبس كنيد تا مرگشان فرا رسد يا اينكه خداوند راه و حكم ديگرى (سنگسار كردن) براى آنها قرار دهد. اما آن زنان و مردانى كه همسر ندارند و مرتكب عمل زشت زنا مىشوند، آنها را حد بزنيد و آزار دهيد. اما اگر قبل از اثبات جرم در دادگاه اسلامى توبه كنند و به جبران گذشته پردازند و آن را اصلاح كنند از آنها درگذريد خداوند توبهپذير و مهربان است. (15 الى 16)
«توبه»
توبه تنها براى كسانى است كه عمل ناشايستى را از روى جهالت و نادانى انجام دهند و سپس بزودى توبه مىكنند، خداوند توبه چنين اشخاصى را مىپذيرد و خدا دانا و حكيم است.توبه كسانى كه مرتكب اعمال زشت و ناپسند گرديده و در هنگام مرگ توبه مىكنند قابل قبول نيست و آنهايى كه در حال كفر از دنيا مىروند نيز توبه شامل حالشان نخواهد شد. اينها كسانى هستند كه عذاب دردناكى براى آنها فراهم كردهايم. (17 الى 18)
«حقوق زنان»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد براى شما حلال نيست تا زنان خود را به خاطر بخشيدن مهريه و گرفتن طلاق اذيت و آزار نمائيد و آنان را در تنگنا قرار دهيد تا به اكراه از شما طلاق بگيرند.مگر اينكه آنها عمل زشت آشكارى را انجام دهند و با آنان بطور شايسته رفتار كنيد و اگر از زندگى با آنها به دلايلى كراهت داشتيد در طلاق و جدا شدن از يكديگر عجله نكنيد چه بسا از چيزى كراهت داريد و خداوند در آن نيكى فراوان قرار داده است.