براى هيچ فرد با ايمانى مجاز نيست كه فرد با ايمانى را به قتل برساند، مگر اينكه اين كار از روى خطا و اشتباه از او سر زند و در عين حال كسى كه فرد با ايمانى را از روى خطا به قتل برساند بايد يك برده آزاد كند و خونبهائى به كسان او بپردازد مگر اينكه آنها خونبها را ببخشند و اگر مقتول از جمعيتى باشد كه دشمنان شما هستند و كافرند، ولى مقتول، با ايمان بوده بايد تنها يك برده آزاد كند و پرداختن خون بها لازم نيست و اگر از جمعيتى باشد كه ميان شما و آنها پيمانى برقرار است بايد خونبهاى او را به كسان او بپردازد و يك برده نيز آزاد كند، و آن كسى كه دسترسى به آزاد كردن برده ندارد، دو ماه پىدرپى روزه بگيرد اين يك نوع تخفيف و توبه الهى است و خداوند دانا و حكيم است.و هر كس فرد با ايمانى را از روى عمد به قتل برساند مجازات او دوزخ است كه جاودانه در آن مىماند و خداوند بر او غضب مىكند و او را از رحمتش دور مىسازد و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است. (92 الى 93)
«نسبت به ايمان ديگران بدگمان نباشيد»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد هنگامى كه در راه خدا گام برمىداريد و به سفرى براى جهاد مىرويد تحقيق كنيد و به كسى كه اظهار صلح و اسلام مىكند نگوئيد مسلمان نيستى تا اينكه سرمايه ناپايدار دنيا و غنائمى بدست آوريد، زيرا غنيمتهاى بزرگى در نزد خدا براى شماست شما قبلا چنين بوديد و خداوند بر شما منت گذارد و هدايت نمود بنابر اين به شكرانه اين نعمت بزرگ تحقيق كنيد خداوند به آنچه عمل مىكنيد آگاه است. (آيه 94)
لطفا منتظر باشید ...
