بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید صفحهى 9 نشانههاى خدا مىاندازد كه بزرگترين آيهها آفرينش آسمانها و زمين و سپس آفريده شدن آدمى از نطفه است، و خلق كردن دامها و جانورانى است كه آدميزاد به آنها نياز دارد ... پس از ياد كرد از مهمترين سودمنديهاى انعام و جانوران، آيه (9) اين مطلب را به ياد ما مىآورد كه راه استوار براى يك زندگى پاكيزه و در نتيجه بهرهمند شدن از نعمتهاى الاهى، همان راه است كه خداوند متعال ما را به آن راهنمايى كرده است و ديگر راهها منحرف است و ما را به مقصد نمىرساند، و بدين گونه قرآن شريف ميان نعمت وحى و ديگر نعمتها به اين لحاظ كه متمم اساسى آنها محسوب مىشود، ارتباطى برقرار مىسازد. در آيات (10- 18) پروردگار ما را از نعمتهاى آب و كشاورزى و ميوهها، و اين كه چگونه خورشيد و ماه را مسخر ما قرار داده، و دريا و راههاى دريايى و ماهيان و ديگر نعمتها را كه در آن آفريده و در اختيار ما گذاشته است آگاه مىسازد، و از نعمت كوهها و اين كه همچون لنگرهايى براى استحكام و تعادل زمين به وجود آورده است، و همچنين از مخازن آب و اين كه چگونه ستارگان را راهنماى ما در سفرها ساخته، با خبر مىكند. و به ما فرمان مىدهد كه به تفكر و تعقل و به ياد آوردن و شكر گزاردن بپردازيم، تا مگر به حقيقت يكتاپرستى راه يابيم، و بدانيم كه خدايى كه مىآفريند همچون شركاى ساختگى مشركان نيست كه چيزى نمىآفرينند. آيههاى يادآور آفريدگار جهان (19- 29) پياپى از برابر چشمان ما در ضمن خواندن آيات قرآن مىگذرد، و ما را به ياد خدا مىاندازد كه علم او بر ما احاطه دارد و از همه چيز ما آگاه است، و بر ما لازم است كه از او بترسيم و به استكبار و خودبزرگبينى نپردازيم، و از پرستش او سبحانه و تعالى خوددارى نورزيم، چه از همه اينها آگاه است و مستكبران را دوست ندارد. ما را از اين كه منكر رسالت شويم بيم مىدهد، و سرنوشت گردنكشان و مستكبران را به ياد ما مىآورد تا بر ما معلوم شود كه چگونه خداوند خانهها و ساختمانهاى ايشان را از ريشه كند و بر سرهاشان در دنيا فروريخت و نابودشان ساخت، و اما در سراى ديگر خوارى و
لطفا منتظر باشید ...
