كه نتواند صبر كند تا وضع بازار مناسب كالاى او شود يا يك انقلابى كه پيش از موعد مناسب دست به شورش مىزند همه در كار خود ناموفق مىشوند؟ ولى آنان كه صبر پيشه كردهاند موفقيت حاصل مىكنند. امير المؤمنين على (ع) مردى را غمگين بر در مسجد ديد. پرسيد: ترا چه مىشود؟ گفت: پدر و برادر و خواهرم را از دست دادهام و مىترسم نتوانم بر مصيبت آنها صبر كنم. حضرت على (ع) فرمود: «زنهار از خداى بترس. و صبر پيشه كن كه صبر در كارها همانند سر است نسبت به تن. چون سر از تن جدا شود تن فاسد مىشود. صبر هم كه از كارها بركنار شود كارها تباه مىگردند». پس سر ايمان هم صبر است زيرا مهمترين وظيفه ايمان ذخيره كردن براى روز بازپسين است و كسى كه صبر نداشته باشد هرگز به نتيجه نايل نگردد. امام على بن الحسين (ع) گويد: «صبر نسبت به ايمان به منزله سر است نسبت به تن. كسى كه صبر ندارد ايمان هم ندارد». حقيقت صبر استفاده از عامل وقت است و نگريستن به آينده و نقشه كشيدن براى كارهاى آينده و فراهم آوردن نيرو براى انجام آن كارها. مؤمن زندگى واقعى را زندگى اخروى مىداند از اين رو براى آن عمل مىكند، اگر به حليه صبر متحلى نباشد از كار باز خواهد ماند. خداى تعالى فرمايد: «سراى آخرت را بجوى و بهره خويش را از دنيا فراموش مكن». «30» از اين رو است كه مؤمن در هر شرايطى صبر پيشه مىكند و در رويارويى با هر احتمال شكيباست. شريعت صبر را بر سه گونه مىداند: صبر در برابر سختيها و صبر بر طاعات و صبر بر معاصى. و براى هر يك درجتى از ثواب قرار داده. اكنون 30- قصص الانبياء، ص 77. [.....]
لطفا منتظر باشید ...
