آمده است كه: «محبت دنيا سر هر خطايى است». محمد بن مسلم بن شهاب گويد كه از على بن الحسين (ع) سؤال شد كه برترين اعمال نزد خدا چيست؟ آن حضرت فرمود: «هيچ عملى بعد از شناخت خداى عز و جل و شناخت رسول اللَّه (ص) برتر از دشمن داشتن دنيا نيست». «وَ لا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ- شيطان فريبكار به كرم خدا مغرورتان نسازد.» بعضى از مردم با آن كه فريب خوارى كه به سبب حب دنيا عارض مىشود مبارزه مىكنند ولى كسان ديگرى هم هستند كه از راههاى ديگرى فريب مىخورند. مانند ميليونها نفرى كه از راه دستگاههاى رسانههاى ملتهاى ثروتمند فريب مىخورند. اينان آخرت خود را از دست مىدهند تا ديگران دنيايشان آباد شود. اينان همان گروه زيانديدگان دنيا و آخرت هستند. [34] براى اين كه پايههاى ايمان به خدا و روز بازپسين در نفس استوار گردد و بشر بداند كه نه مالك آينده خود است حتى نه حال خود و دلش به قضاى الهى آرام گيرد و بر بلاى او صبر كند و نعمتهايش را سپاس گويد، در آخرين آيه از اين سوره سخن از احاطه قدرت و علم خدا به انسان رفته است. اوست كسى كه به روز قيامت علم دارد و آن پرخطرترين روزى است كه بر فرزند آدم مىگذرد. به قدرى كه حتى بر آسمانها و زمين هم سنگينى مىكند. «إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ- خداست كه مىداند كه قيامت چه وقت مىآيد.» چه زمانى اين كشتى به آخرين ساحل خود مىرسد. هيچ كس جز او نمىداند ... خداى تعالى نيز وقت را مشخص نساخته است. در آيه ديگر به اين اشارت مىفرمايد: «تو را از قيامت مىپرسند كه چه وقت واقع شود. از ياد كردن آن تو را چه كار است. منتهاى آن نزد پروردگار تو
لطفا منتظر باشید ...
