سوره سجده
زمينه كلّى سوره
نام سوره:
در چهار سوره از سورههاى قرآن به هنگام امر به سجده، سجده واجب مىشود. آن سورهها را عزايم گويند. يكى از آن سورهها همين سوره است كه به جاى «سوره سجده» «الم سجده» هم خوانده شود.
سجده كه در آيه پانزدهم است، محور اين سوره است. در آن آيه بزرگترين صفات مؤمنان مخلص آمده و مهمترين آنها به سجده افتادن ايشان است به هنگام ذكر آيات او. اينان از بسترهاى راحت پهلو تهى مىكنند تا به درگاه پروردگارشان سجده برند.
براى وصول به اين محور از نام پروردگار آغاز مىكند. آن كه آفريننده جهانيان است. اوست كه آسمانها و زمين را در شش روز خلق كرد. سپس به تدبير امور آسمانها و زمين پرداخت. همه مردم و اعمالشان به نزد او باز مىگردد. او داناى نهان و آشكار است و به علم بر همه موجودات احاطه دارد و هيچ چيز در همه آسمانها و زمين از او پوشيده نيست.