و اين پيامبران نامشان در اين آيه آمده است: «وَ مِنْكَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهِيمَ وَ مُوسى وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ- از تو و از نوح و ابراهيم و موسى و عيسى بن مريم.» پس انبياء افضل از ديگر مردماند و رسولان برتر از انبياء. برترين رسولان رسولان اولو العزم هستند و برترين و گرامىترين رسولان اولو العزم محمد (ص) است. «وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ مِيثاقاً غَلِيظاً- و از همه آنها پيمانى سخت گرفتيم.» شايد وجه تخصيص اين باشد كه اولو العزم گرامىترين مردم در نزد خدا هستند بنا بر اين بيش از ديگران در معرض بلا و مصاعباند. [8] سپس بعد از اين پيمانى كه از ذريه آدم گرفت و همه اقرار به ربوبيت او كردند و تعهد كردند كه تسليم او باشند، زندگى دنيا را آفريد تا دروغگو را از راستگو بشناسد. «لِيَسْئَلَ الصَّادِقِينَ عَنْ صِدْقِهِمْ- تا راستگويان را از صدقشان بپرسد.» پس انسان حقيقت آنچه را ادعا مىكند نمىشناسد مگر به هنگام آزمايش. اگر راستگو باشد خدايش به بهشت مىبرد و اگر دروغگو باشد در دوزخ عذابش مىكند. «وَ أَعَدَّ لِلْكافِرِينَ عَذاباً أَلِيماً- و براى كافران عذابى دردآور مهيا كرده است.» خداوند ميثاق را دو بار مطالبه مىكند يك بار در دنيا از طريق رسولان و يك بار در آخرت از روى حساب دقيق. مؤمنى كه به حكمت حيات راه يافته كسى است كه در برابر شدايد پايدار و استوار است. زيرا شدايد را راه خود به سوى خشنودى خدا مىداند. [9] اما بقيه آيات، ما را با آن سه حقيقت كه در آغاز درس به آن اشارت كرديم متذكر مىشود. و اين همان چيزى است كه در سياق سوره از جنگ احزاب مىتوان الهام گرفت.
لطفا منتظر باشید ...
