بازگشت. آنها وقتى كه پيامبر را ديدند كه باز مىگردد بازگشتند. و اين آيه آمد. «29» 3- چون شما را دعوت كرد داخل شويد و حياء مانع آن نشود كه دعوت پيامبر را اجابت كنيد. «فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا- و اگر شما را فرا خواندند داخل شويد و چون طعام خورديد پراكنده گرديد.» و در نزد پيامبر منشينيد حتى اگر هدف مهمى هم داشته باشيد مانند استفاده از سخن او يا از سخن ديگران. «وَ لا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ- نه آن كه براى سرگرمى سخن آغاز كنيد.» قرآن سپس به بيان پى آمد اين نهى مىپردازد كه نشستن چه بسا به خارج شدن پيامبر از خانه و آزار او بينجامد. و زندگى خانوادگى يا سياسى او را دچار اختلال كند. «إِنَّ ذلِكُمْ كانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنْكُمْ وَ اللَّهُ لا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ- هر آينه اين كارها پيامبر را آزار مىدهد و او از شما شرم مىدارد ولى خدا از گفتن حق شرم نمىدارد.» 4- بر مهمان است كه حرمت خانه را حفظ كند و از آنچه در آن جا جايز نيست بپرهيزد. اگر از روى نياز با زنان خانه كارى دارد بايد از روى ادب با آنان سخن گويد و به مقدار حاجت و از آن سوى حجاب. پس از آمدن اين آيه گفتگو با زنان پيامبر جز به اين كيفيت منع شد. «وَ إِذا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتاعاً فَسْئَلُوهُنَّ مِنْ وَراءِ حِجابٍ- و اگر از زنان پيامبر چيزى خواستيد از پشت پرده بخواهيد.» حكمت اين قانون اين است كه از گناه در امان مانند و اين جز به پاكى قلب ميسر نمىشود. و اين پاكى قلب ميسر نمىشود مگر به دور شدن انسان از 29- جوامع الجامع، طبرسى، ج 2، ص 333. اين كتاب از سوى بنياد پژوهشهاى اسلامى ترجمه شده كه در مرحله چاپ قرار دارد.
لطفا منتظر باشید ...
