زيرا بنا بر مثل «پشت سر هر مرد بزرگى زنى قرار دارد». بايد خانواده مردى به آن عظمت خانوادهاى صالح و مبارك و در خور عظمت او باشد.
پس از اين آيه خداى تعالى ما را فرا مىخواند كه بر پيامبر اكرم درود فرستيم زيرا خدا و فرشتگان بر او درود مىفرستند. دنباله سخن آزارى است كه در زمان حيات آن حضرت از منافقين به او رسيده است و نيز بعد از وفاتش. بعد از وفات از آن رو كه برنامههاى او را اجرا نكردند و در برابر او مسئوليتهاى خود را به انجام نرسانيدند. قرآن آن كسانى را كه به آزار وى مىكوشيدند تهديد كرده كه از شهر اخراج خواهند شد و ريشه آنها بر كنده خواهد گشت. همچنين زنان مؤمنه را توصيه مىكند به ضرورت حجاب، و نگهداشتن خود از آزار منافقان و كسانى كه در دلهايشان شايبه ريب و رياست.
شرح آيات:
[55] در اين آيه پارهاى از حدود حجاب را بيان مىدارد و نيز كسانى را بر مىشمارد كه زنان پيامبر مىتوانند از آنها حجاب نكنند.
«لا جُناحَ عَلَيْهِنَّ- زنان را گناهى نيست.»
يعنى زنان پيامبر مورد عتاب واقع نمىشوند اگر از كسانى كه در اين آيه آمده است حجاب نكنند:
«فِي آبائِهِنَّ وَ لا أَبْنائِهِنَّ وَ لا إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ إِخْوانِهِنَّ وَ لا أَبْناءِ أَخَواتِهِنَّ- اگر در نزد پدر و پسر و برادر و برادرزاده و خواهرزاده.»
بدون حجاب ظاهر گفتگو كنند. و سپس مىافزايد:
«وَ لا نِسائِهِنَّ وَ لا ما مَلَكَتْ أَيْمانُهُنَّ- و زنان همدين خود يا كنيزان خود.»
كنيزان را استثناء كرد، زيرا اگر مقرر بود كه از آنان نيز حجاب كنند موجب حرج و تكليف ما لا يطاق مىشد، زيرا كنيزان اگر چه از جوامع كافر باشند از آن جوامع بريدهاند و هيچ رابطهاى با آن ندارند. در آيه لطيفهاى است كه مفسران