خواب مىرود و به هنگام خواب چون مردهاى مىشود. وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ- و از نشانههاى قدرت او خوابيدن شماست در شب و روز.» انسان شب مىخوابد و گاهى هم در روز به هنگام قيلوله به خواب مىرود. در بعضى از روايات در باب استحباب خواب در روز تأكيد شده است. زيرا خواب در روز انسان را براى شب زندهدارى مهيا مىكند. همچنين در بعضى روايات درباره حقيقت خواب مطالبى آمده است. 1- امير المؤمنين (ع) گويد: خواب آسودگى از رنج است و خو گرفتن به مرگ. «11» 2- از امام جعفر صادق (ع): خواب سلطان دماغ است و قوام بدن و نيروى آن است. وَ ابْتِغاؤُكُمْ مِنْ فَضْلِهِ- و به طلب روزى برخاستن شماست.» در روز. با آن كه ميان تو و روزى موانع بسيارى است چه چيز تو را براى به دست آوردن روزى بر مىانگيزد؟ آرى يك نياز غريزى و اگر آن نياز نباشد انسان همه نيروى عقلى و جسمى خود را در اين راه به كار نمىدارد. آيا اين دليل به حكمت و لطف و عنايت و دقت تدبير خداوند نيست؟ هر كس را رزقى است كه پروردگار ما ما را بدان راه مىنمايد اگر در احوال مردم نيكو تفحص كنيم در مىيابيم كه هر يك از ما را براى جلب روزى راه و روشى است و كسى نيست مگر آن كه او را از خوان رحمت خويش طعام مىدهد. پروردگارا! من نمىدانم روزىام كجاست بلكه با آنچه بر قلبم مىگذرد روزى خود را از تو مىطلبم در طلب آن شهرها را مىگردم. من در حال خود مانند 11- غرر الحكم.
لطفا منتظر باشید ...
