معناى واژهها
2 [يلج]: داخل مىشود.
[يعرج]: اوج مىگيرد.
3 [لا يعزب]: آن را از دست نمىدهد و بر او پنهان نمىماند.
5 [معاجزين]: معاجز كسى است كه مىكوشد دليل طرف را باطل كند يا سست گرداند.
[رجز اليم]: عذاب دردناك.
ستايش از آن اوست و او حكيم و آگاه است
رهنمودهايى از آيات:
اين سوره مباركه، با كلمه «الحمد» آغاز مىشود و سپس دو نام از نامهاى خداى متعال «الحكيم» و «الخبير». از خصايص قرآن آوردن براءة استهلال است و آن اشاره متكلم است از كلمه يا جملهاى كه در آغاز سخن مىآورد به مطلبى كه مىخواهد بيان كند. در قرآن نيز اين صفت را مىيابيم و پيش از تفصيل مطلب در يك يا دو كلمه در آغاز بدان اشارت دارد. از دلايل اين كه قرآن وحى است و از سوى خدا نازل شده همين است، زيرا نوع بشر قادر به آن نيست كه نخست مطلب را چنان مجمل بيان كند و سپس به آن گونه تفصيلش دهد.
در سورهاى كه با واژه «الحمد» شروع مىشود، اشارات و تجليات دو اسم