معناى واژهها
27 [المثل الأعلى]: صفات برتر.
به يكتاپرستى روى به خدا آور
رهنمودهايى از آيات:
پس از آن كه ياد خدا و ياد نعمتهاى او پايههاى ايمان را در دل مستحكم گردانيد، حال بايد كه اين ايمان از هر گونه شايبه شرك پاك و پاكيزه بماند.
در قرآن كريم، شرك يك نوع نيست، انواع مختلف دارد. شرك نقيض ايمان است و يك نوع و يك رنگ نيست. يعنى كسى كه حق را ترك گويد و به باطل گرايد ضرورتا چنان نيست كه نوع واحدى از باطل را بپرستد. بلكه هر كافرى باطلهاى گوناگون را مىپرستد. هر كس پيرو هواى نفس خود باشد به خدا شرك مىورزد و هر كس از پادشاه جابرى اطاعت كند يا پيرو اجتماع فاسدى باشد يا به توانگر اسرافكارى اظهار بندگى كند، به خداى تعالى شرك ورزيده است.