هر دو آنها در برابر داود خاضع بودند و مسخر او. «وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ- و آهن را برايش نرم كرديم.» در تسخير آهن هدفى است كه قرآن در آيه بعد به آن اشاره مىكند. [11] «أَنِ اعْمَلْ سابِغاتٍ وَ قَدِّرْ فِي السَّرْدِ- كه زرههاى بلند بسازد و در بافتن زره اندازهها را نگه دارد.» خداى تعالى داود را به ساختن زرههاى بلند فرمان داد تا جنگجويان را بهتر از تير و شمشير دشمن حفظ كند. نيز فرمان داد كه به هنگام بافتن حلقهها همه به اندازه هم باشند تا هر كدام بتوانند وظيفه خود را به انجام رسانند. بسا در آيه اشارت است كه صنعتگران بايد در كار خود دقيق باشند ولى پديد آمدن صنعتى با دقت و استحكام نيازمند هدفى حكيمانه است و آن عمل شايسته است. «وَ اعْمَلُوا صالِحاً إِنِّي بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ- كارهاى شايسته كنيد كه من به كارهايتان آگاهم.» از آيه در مىيابيم كه خداوند تعالى كه اين همه را براى داود مسخر نمود براى آن بود كه داود از سعى و عمل خود بهرهمند گردد. زيرا ارزش انسان در سعى و عمل او نهفته است. در حديث از حضرت امير المؤمنين روايت شده كه فرمود: «خداوند عزّ و جل به داود وحى كرد كه تو بهترين بندگان منى. در صورتى كه روزى از بيت المال نخورى و از دسترنج خود سود برى. داود چهل روز گريست. خداوند به آهن فرمان داد كه براى بنده من داود نرم شو. پس خدا آهن را براى او نرم نمود. داود هر روز از آهن يك زره مىساخت و به هزار دينار مىفروخت. او سيصد و شصت زره ساخت و آنها را به سيصد و شصت هزار دينار فروخت و از بيت المال بىنياز شد». «4» و نيز از آيه مىفهميم كه شكر و سپاس نعمتهاى حق به استفاده درست از آنها در طريق خير و صلاح است. 4- نور الثقلين، ج 4، ص 318.
لطفا منتظر باشید ...
