تمام موضعگيريها و رفتارها و باورها و گرايشها با شرايع و قوانين دين مطابقت كند. اين مطلب را كلمه «حنيفا» تأكيد مىكند چون «حنيفا» يعنى پاك از پلشتى شرك و آلودگى رذائل. و «حنيف» كسى است كه از همان آغاز زندگى با شرك و مشركين مخالف باشد. كسى كه پيرو كسانى باشد كه گمراهش مىكنند، نمىتواند گفت بر راه مستقيم است. بايد هر كس خود راه حق را بيابد و در آن گام نهد. «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها- فطرتى است كه خدا همه را بدان فطرت بيافريده است.» اگر با فشارهاى خارجى كه تو را به رفتن در راههاى منحرف بكشاند مواجه شدى فشار ديگرى هم هست كه تو را به پيروى از طريقه مستقيم وامىدارد. و اين همان فطرتى است كه خداى تعالى انسان را بدان فطرت بيافريده است. در قرآن آمده است كه «و پروردگار تو از پشت بنى آدم فرزندانشان را بيرون آورد و آنان را بر خودشان گواه گرفت و پرسيد: آيا من پروردگارتان نيستم؟ گفتند: آرى گواهى مىدهيم. تا روز قيامت نگوييد كه ما از آن بىخبر بوديم يا نگوييد كه پدران ما پيش از اين مشرك بودند و ما نسلى بوديم بعد از آنها و آيا به سبب كارى كه گمراهان كرده بودند ما را به هلاكت مىرسانى؟» «12» فطرت در اين آيه به معنى وحدانيت است زيرا وحدانيت جزئى از آفرينش همه مردم است. همه مردم نه فقط مؤمنان. «لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ- در آفرينش خدا هيچ تغييرى نيست.» شايد معنى آن اين باشد كه براى انسان تغيير دادن فطرتش به تربيت و توجيه، ممكن نيست حتى اعمال ناشايست هم فطرت بشر را تغيير نمىدهد. مثلا تو و كسى كه شراب مىخورد و يا مردم را مىكشد در فطرت يكى هستيد گناهكار مىداند كه گناه مىكند و دروغگو به دروغ خود اشعار دارد و گمراه به خطاى خود 12- اعراف/ 172 و 173.