قوّت و قدرت بسيار بهرهمند هستند مثلى مىزند. اينان زمين را شخم مىزنند و آباد مىكنند ولى به رسالت الهى كه به وسيله پيامبرانش برايشان آمده است ايمان ندارند و آن را دروغ مىانگارند.
بيننده ساده دل مىپندارد كه اين تمدن هرگز از ميان نخواهد رفت ولى كسى كه به سرانجام كارها چشم دوخته است و به باطن و حقيقت امور آگاه است در درون آن تمدن جنبههاى خلافكارى و ستم و تجاوز و لگدمال كردن حقوق و حيثيت اشخاص را مىنگرد و يقين دارد كه بنايى كه پايههايش بر ستم و تجاوز باشد دير يا زود ويران مىشود مگر آن كه در آنها تغيير و تحولى حاصل گردد.
شرح آيات:
[1] «الم- الف. لام. ميم.»
درباره اين حروف مقطعه پيش از اين سخن گفتهايم. اين حروف اشاره به قرآن حكيماند و ما را به عظمت كشف قرآن و اسرار موجودات راه مىنمايند.
گاه نيز اسرار و رموزى هستند كه جز دوستان خدا از آنها آگاهى ندارند.
[2] «غُلِبَتِ الرُّومُ- روميان مغلوب شدند.»
ايرانيان بر روميان غلبه يافتند. مسلمانان آرزوى پيروزى روميان را داشتند زيرا روميان نيز چون آنان پيرو دينى الهى بودند. بر عكس ايرانيان.
[3] «فِي أَدْنَى الْأَرْضِ- در نزديك اين سرزمين.»
يعنى خاور نزديك. در تواريخ آمده است كه در بين سالهاى 604 تا 628 ميلادى يك سال ميان ايرانيان و روميان جنگ بود. سرداران ايرانى شهر براز و شاهين بر اراضى تحت تصرف روم حمله كردند و نيروهاى ايرانى شامات و مصر و آسياى صغير را گرفتند اين واقعه مصادف با سال هفتم بعثت پيامبر اكرم بود. «1»
قرآن بزرگترين حوادث تاريخى را بيان مىدارد. و در اين جا به طور اختصار
1 تفسير نمونه، ص 369، ج 16.