روزى كند. خداوند ما را توجه مىدهد به آفرينش آسمانهاى بدون ستون و كوههاى سر به فلك افراشته كه در جاهاى معين خود قرار داده تا نگذارند زمين بلرزد و هر جنبندهاى را آفريده و روزى داده از همان نباتى كه از زمين با ريزش باران روئيده است اينها چيزهايى است كه خدا آفريده است. آيا آنها كه شريك خدا قرار مىدهيد چه چيزهايى آفريدهاند؟ هيچ. آرى ستمكاران در گمراهى آشكار هستند. (1/ 11). بار ديگر به بيان آيات و نشانههاى قدرت باز مىگردد، (20/ 30) بعد از آن كه حكمتهايى را كه به لقمان ارزانى داشته يك يك بيان مىكند. حكمتى را كه به لقمان داده در يك كلمه (شكر خدا) خلاصه مىكند. زيرا شكر خدا جز به شناخت خدا و شناخت نعمتهاى خدا بر ما ميسر نيست. نخستين چيزى كه ذكر مىكند اين است كه شكر به خدا به خود شكر كننده باز مىگردد. زيرا خداوند بىنياز و ستوده است. سپس به اين نكته اشاره مىكند كه شرط شكر اجتناب از شرك است. شايسته است كه انسان پدر و مادر خود را سپاس گويد ولى در حدودى كه خدا معين كرده و چون او را به شرك فرمان دادند اطاعت از آنها جايز نيست. سزاوار است كه انسان بداند كه مسئول اعمال خود است و اگر وزن عمل كسى به قدر يك دانه خردل باشد خدا آن را به حساب مىآورد. از مطالب ديگرى كه در اين آيه از آن بحث شده حكمت اقامه نماز و امر به معروف و نهى از منكر و صبر بر دشواريهاست و نيز ترك بر خود باليدن و ميانه روى در كارها و فرود آوردن صدا به هنگام سخن گفتن. (12/ 19) سپس به ذكر نعمتهايى مىپردازد كه بايد سپاس آنها را گفت آيا نه چنين است كه خداوند هر چيز را مسخر ما گردانيده و نعمتهاى ظاهر و باطن خود را نصيب ما ساخته. در حالى كه هنوز مردمى هستند كه بدون علم و آگاهى درباره خدا مجادله مىكنند؟ اينان پيروان پدران خود هستند كه آنان نيز از شيطان پيروى مىكردند. قرآن
لطفا منتظر باشید ...
