المشتهر بـشرح الفقيه«شرح كتاب من لا يحضره الفقيه»تأليف: جامع الفنون العقلية و النقلية، حاوى الفضائل العلمية و العملية، صاحب النفس القدسية و السمات الملكية و المقامات العليةو المنامات الصادقة الروحانية و الإلهامات الربانية، ناشر الاخبار الدينية، المؤيد بالفيض القدسى، والد شيخنا العلامةمحمد باقر المجلسي، محمد تقى بن المقصود على الملقب بالمجلسي الاولقدس اللَّه سرّهما و رفع في الملإ الاعلى ذكرهما
جلد چهارم
تتمة كتاب الصلاة
باب وصف الصّلاة من فاتحتها إلى خاتمتها
مقدمة
اين بابى است در بيان آن چه در نماز به جا مىآورند از اول آن تا آخر آن اعم از واجبات و مندوبات چنانكه قانون متقدمين است كه همه را با هم ذكر مىكنند بلكه در آيات و احاديث نيز در هم واقع شده است.و امتياز افعال نماز يا از اخبار است به آن كه اگر در اخبار واقع شده باشد كه بترك آن فعل سهوا و عمدا نماز باطل مىشود يا به زيادتى آن عمدا و سهوا نماز باطل است، پس اگر از جمله افعال داخله نماز باشد ظاهر مىشود كه آن فعل ركن است مثل ركوع و سجود و تكبير احرام و قيام و نيت.و در اين هر دو خلافست كه ركنند يا شرطند و اگر بىدغدغه خارج از حقيقت صلاة باشد مثل طهارت شرط است، و اگر بترك آن عمدا نماز باطل شود و سهوا نماز باطل نشود مثل خواندن فاتحه و تشهد اينها واجب نمازند، و اگر بترك آن عمدا و سهوا نماز باطل نشود ظاهر مىشود كه از جمله مستحبات نماز است چنانكه در حديث حماد واقع است و بعضى از چيزها كه بر ما ظاهر نيست وجوب آن مثل سوره و قنوت و سلام علم آن را ردّ به عالم مىبايد كرد به آن كه مىگوييم كه بر ما ظاهر شده است اين چيزها مطلوب شارع هست و نمىدانيم كه واجبست يا سنت ما آنها را بقصد قربت بفعل مىآوريم و نيت وجوب و ندب نمىكنيم و در چنين چيزها اكثر اوقات بلفظ امر واقع شده است و اكثر علما كه امرا از براى وجوب مىدانند حكم بوجوب مىكنند و بسيار است كم حكم به استحباب مىكنند به آن كه اگر چه لفظ امر از براى وجوبست و ليكن اجماع است