باب ما جاء فى المرأة يمنعها زوجها من حجّة الاسلام او حجّة تطوّع
(1) اين بابى است در اخبارى كه وارد شده است در زنى كه شوهرش او را منع كند از حج اسلام يا حج سنّت: كه از حج اسلام منع نمىتواند كرد و از حجّ سنّت منع مىتواند كرد، و حج اسلام حجى است كه حق سبحانه و تعالى مستطيع را به آن خوانده است و بر ايشان واجب گردانيده، و باقى حجهاى واجب بنده آنها را بر خود واجب مىگرداند مثل نذر و عهد و يمين و خود را به اجاره دادن و حج خود را به جماع فاسد كردن كه چون بنده اينها را واقع سازد حق سبحانه و تعالى حجرا واجب مىگرداند بخلاف حج كه هر كه مسلمانست و مستطيع حق سبحانه و تعالى آن حجرا واجب گردانيده است بر او(و روى ابان عن زرارة عن ابى جعفر (صلوات اللَّه عليه) قال سألته عن امرأة لها زوج و صرورة و لا ياذن لها فى الحجّ قال تحجّ و ان لم ياذن لها)(2) و منقولست در موثق كالصحيح زراره كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) از زنى كه او را شوهرى باشد و زن حج نكرده باشد و حج بر او واجبست و شوهرش رخصت نمىدهد زن را حضرت فرمودند كه بحج مىتواند رفت اگر چه شوهرش او را رخصت ندهد