لوامع صاحبقرانی جلد 8

‌صفحه‌ى 465

از سوره‏هاى ديگر بعدد آيات حم سجده كه پنجاه و سه آيه است بخوان و در گوشهاى خانه نماز مى‏كنى و مى‏گويى كه خداوندا اگر جميع تهيّه‏ها مى‏كنند از جهة آن كه بدر خانه مخلوق روند به اميد عطا و بخشش و جايزه آن مخلوق به درستى كه تهيه من و مستعد شدن من هميشه همين است كه بدر خانه تو آيم و اميد عطا و احسانها و جايزها از تو دارم.

خداوندا بدر خانه تو آمده‏ام و تو اكرم الاكرمين و ارحم الراحمينى اميد مرا نااميد مكن اى خداوندى كه هيچ سايلى از درگاه تو نااميد بر نگشته است و هيچ عطائى خزينه تو را كم نمى‏كند، و كسى حمد و ثناى ترا چنانكه بايد نمى‏تواند كرد به درستى كه من به درگاه تو چيزى نياورده‏ام از اعمال صالح و اميد از شفاعت احدى ندارم چون مى‏دانم كه شفاعت كنندگان كه حضرت سيد المرسلين و ائمه طاهرين (صلوات اللَّه عليهما)ند اگر بر اعمال قبيحه من مطلع شوند شفاعت من نخواهند كرد، و ليكن به درگاه تو آمده‏ام و مقرّم كه ظلم و ستم بر خود كرده‏ام و خود با خود بد كرده‏ام يعنى ضرر و نقصى به تو نرسيده است بلكه بمن رسيده است، و به درگاه تو آمده‏ام بى‏حجت و بى عذرى كه توانم گفت پس از تو سؤال مى‏كنم اى خداوندى كه هميشه چنين است درگاه تو كه امثال من از گناه كاران بى حجت و برهان به درگاه تو آمده‏اند و تو عطا فرموده كه آرزوى مرا برآورى، و با رحمتت برگردم و مرا محروم و نااميد مكن اى خداوند عظيم الذات، و اى پروردگار عظيم الصفات، و اى خداوند كار عظيم الافعال از تو اميدوارم از جهة چيزهاى عظيم كه خلاصى از عقاب باشد، و رسيدن به ثواب سؤال مى‏كنم اى خداوند عظيم كه بيامرزى گناهان عظيم مرا به درستى كه نمى‏آمرزد گناهان عظيم را مگر خداوند عظيم، و داخل كعبه مشو با كفش و موزه و آب دهن و بلغ [بلغم ظ]