باب الاجبار على الحجّ و على زيارة النّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم)
(روى حفص بن البخترى و هشام بن سالم و معاوية بن عمّار و غيرهم عن ابى عبد اللَّه (صلوات اللَّه عليه) قال لو انّ النّاس تركوا الحجّ لكان على الوالي ان يجبرهم على ذلك و على المقام عنده و لو تركوا زيارة النّبيّ (صلّى الله عليه وآله وسلّم) لكان على الوالي ان يجبرهم على ذلك و على المقام عنده فان لم يكن لهم مال أنفق عليهم من بيت مال المسلمين)(1) اين بابى است در جبر نمودن بر حج و بر زيارت حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم).منقولست به صد و بيست و يك سند صحيح و قريب باين كالصحيح از حسن و قوى كه حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه اگر مردمان ترك كنند در سالى، كه به زيارت خانه حق سبحانه و تعالى نروند از جهة حج يا عمره يا ترك نمايند ماندن در مكه معظمه را هر آينه بر امام زمان (صلوات اللَّه عليه) يا نايب خاص يا نايب عام على احتمال لازمست كه جبر كنند مردمان را بر آن كه بحج يا عمره بروند اگر چه جمعى قليل باشند و هم چنين بر او لازمست كه جبر كند مردمان را بر آن كه در آنجا مجاور شوند و هم چنين اگر مردمان ترك نمايند زيارت حضرت سيد المرسلين را بر والى مسلمانان واجبست كه ايشان را جبر نمايد به زيارت و اقامت نزد آن حضرت
لطفا منتظر باشید ...
