در شرائطى كه هر روز با اثر جديدى در زمينه تاريخ انديشه بيگانگان رو به رو هستيم متأسفانه نسل امروز ما هنوز منابع در خورى براى آشنايى با انديشه گذشتگان و سازندگان هويت اسلامى و ايرانى خويش در اختيار ندارد. غالبا از ريشه و پيشينه خود بىاطلاع است؛ تا آنجا كه مىبينيم حتى برخى از فارسى نويسان به تقليد از نويسندگان غربى سير انديشه در فلسفه و علوم را پس از دوره يونان و روم باستان در دوره مدرسى مسيحى و سپس در دوره مدرن دنبال مىكنند و به يك باره دوره اسلامى ـ يعنى دوره تاريخى مهمى كه مركز ثقل علوم مختلف عقلى و تجربى در سرزمينهاى اسلامى بوده است و به ويژه دانشمندان ايرانى نقش مؤثرى در شكوفايى علوم داشتهاند ـ به دست فراموشى سپرده مىشود.در اين ميانه شايد سرنوشت انديشههاى سياسى ـ اعم از فلسفى يا فقهى اسفبارتر از شاخههاى ديگر علوم باشد؛ همين امر زمينهساز برخى پيشداورىهاى ناروا نسبت به تطور تاريخى انديشه سياسى مسلمين و بالندگىهاى آن گرديده است. لذا چندى است كه گروه پژوهشى تاريخ انديشه سياسى مسلمانان، احياء ميراث سياسى اسلامى را وجهه همت خود قرار داده است و به مدد توفيق الهى هر بار بامعرفى انديشههاى يكى از عالمان بزرگ اسلامى برگى از اين دفتر گرانبها را تقديم اهل نظر مىنمايد.مسلما آراى متفكران مسلمان در هر دوره نگاه به شرايط عصر خويش داشته و به يك معنا پاسخى به مسائل و نابسامانىهاى زمانه يا طرحى براى سامان اوضاع جامعه