اساتيد و مشايخ محقق - اندیشه سیاسی محقق حلی نسخه متنی

كتاب‏هاى فقهى ـ اصولى قرن هفتم و هشتم را شاگردان اين حوزه تأليف نموده‏اند و محقق و سپس خواهرزاده او، علامه حلّى، از علماى برجسته اين حوزه بوده‏اند.

اساتيد و مشايخ محقق

اساتيد و دانشمندانى كه محقق از درياى علم آنان كسب فيض كرده است، عمدتاً از فقها و دانشمندان مبرّز قرن هفتم و خود شاگردان فقهايى بزرگ، هم‏چون ابن‏ادريس و ابن‏زهره بوده‏اند؛ اساتيدى كه از پايه‏گذاران مدرسه علميه حلّه و از خاندان‏هاى بنام و مشهور حلّه بوده و نقش بسزايى در ابعاد اخلاقى و علمى محقق داشته‏اند. برخى از اساتيدى كه وى از محضر آنان استفاده كرده عبارت‏اند از:

1ـ پدر محقق، حسن‏بن يحيى حلّى

وى از افاضل و دانشمندان حلّه در قرن هفتم به شمار مىرود. از ايشان آثار و تأليفاتى به جا نمانده، ولى عالمانى كه احوالات دانشمندان شيعه را به نگارش درآورده‏اند از ايشان به نيكى و فضل ياد مىكنند. در كتاب امل‏الآمل از او به «فاضلاً عظيم الشأن» ياد شده است1. وى در ادبيات تبحر خاصى داشته و برخى از شارحان وى را شاعر و اديبى توانا دانسته‏اند2، البته شعرى از ايشان ذكر نشده است. با اين حال از نثرى كه از ايشان خطاب به فرزندشان (محقق) برجاى مانده، روشن است كه وى فاضلى اديب و نويسنده‏اى ماهر بوده است، اما اين‏كه شاعر نيز بود يا خير، مشخص نيست.

محقق حلّى از پدرشان و ايشان نيز از فقيه بزرگ عربىبن مسافر و وى نيز به چند سند از شيخ طوسى اجازه نقل روايت داشته‏اند. جد محقق، يحيىبن سعيد، از شاگردان ابن‏ادريس و از فقها و مجتهدين شهر حلّه در قرن ششم بوده است و

1. محمد بن ‏حسن حر عاملى، امل الآمل، ج2، ص81.

2. سيد محسن امين، اعيان الشيعه، ج 5، ص392.