6 ـ شيخ حسنبن دربى
شيخ تاجالدين حسنبن على دربى از علما و فقهاى بزرگ حلّه در قرن هفتم به شمار مىرود. در كتاب امل الآمل او را عالمى جليلالقدر ياد كردهاند2. وى از مشايخ اجازات محقق و سيدبن طاووس بوده و برخى او را از مشايخ اجازات فخاربن معد، استاد محقق نيز شمردهاند.7ـ سيدمجدالدين عريضى
سيدمجدالدين علىبن حسنبن ابراهيم عريضى از دانشمندان قرن هفتم هجرى و به گفته رياض العلما معاصر سيدبن طاووس بوده است3. برخى از شرح حالنگاران وى را فاضلى جليلالقدر دانستهاند4، ايشان از مشايخ اجازات محقق بوده و خود از ابنشهرآشوب اجازه نقل روايت دارد.شاگردان محقق
محقق حلّى از اساتيد بنام و مبرّز حوزه حلّه در قرن هفتم هجرى است. ايشان در علوم مختلف؛ از جمله فقه، اصول، كلام، ادبيات، منطق، حديث، حكمت و... استادى مسلّم و مؤلفى گرانقدر بوده است. وى در طول عمر كوتاه خود با تربيتِ شاگردانى، همچون «علامه» و تأليف كتابهايى، مانند1. ميرزاحسين نورى، مستدرك الوسائل، ج3، ص 275.2. حر عاملى، امل الآمل، ج2، ص65.3. عبدالله افندى اصفهانى، رياض العلماء، ج3، ص393.4. محمدبن حسن حر عاملى، امل الآمل، ج2، ص 178.