اندیشه سیاسی محقق حلی نسخه متنی

است ولى كافر به مأمن خود برگردانده مىشود؛ يعنى تعرض به او تا وقتى كه به مأمن خود بازنگشته ممنوع است و بعد از برگشت، در حكم ديگر كفار است.

نكته‏اى كه تذكر آن لازم است اين‏كه اگر به كافرى امان داده شد همان‏گونه كه جانش در امان است اموالش نيز در امان است و هر يك از مسلمانان اگر تعرضى به اموال وى كردند به بازگرداندن آن ملزم‏اند حتى اگر وى براى اقامت به دارالحرب برگشت باز امان بر اموالش باقى است و بعد از فوت وى به ورثه‏اش مىرسد، محقق مىگويد:

اذا عقد الحربى لنفسه الأمان ليسكن فى دارالاسلام دخل ماله تبعاً، ولو التحق بدارالحرب للاستيطان انتقض امانه لنفسه دون ماله1؛

هنگامى كه كافر حربى براى جان خود امان گرفت تا در كشور اسلامى ساكن شود مال وى نيز به تبع جانش در امان است، و اگر براى اقامت به دارالحرب رفت امان از جانش برداشته شده، ولى از مالش برداشته نمىشود.

در اين عبارت محقق تصريح كرده است كه كافر حربى مىتواند با امان در كشور اسلامى ساكن شود و در صورت پناهنده شدن به كشورى كه با مسلمانان در جنگ است هيچ‏يك از مسلمانان و حتى حاكم حق ندارند به اموال وى تعرض كنند گرچه امان از جانش نقض شده باشد.

ج) كفار معاهد داخلي

اين‏كه آيا در كشور اسلامى كفارى غير اين دو گروه اهل كتاب و مستأمنين وجود دارند يا خير، بايد گفت كه البته گروهى از كفار معاهد نيز كفار داخلى به حساب مىآيند و آن‏ها كسانى هستند كه قبل از اين‏كه مسلمانان سرزمين‏شان را فتح كنند در پيمان صلح خود سرزمين محل سكونت خود را به حكومت اسلامى داده‏اند. اين افراد مثل اهل ذمه بايد مبلغى سرانه به عنوان جزيه بپردازند و

1. همان، ص239.