اندیشه سیاسی محقق حلی نسخه متنی

يا منع كرده‏اند؛ براى نمونه به مواردى از سخت‏گيرىهايى كه در فقه به آنان شده اشاره مىكنيم: از مسلمان ارث نمىبرند با اين‏كه مسلمان از آنان ارث مىبرد1، وقف مسلمان به نفع كافر حربي2 و هم‏چنين وصيت به نفع او (على الاظهر) صحيح نيست3، جواز برده‏گيرى تنها به اهل حرب اختصاص دارد4، درباره ماترك ذمى كه به وارث حربى رسيده پس از انتقال به وى امانى نيست5 و صدها نمونه از اين موارد كه بيش‏تر به جهت حربى بودن آن‏ها حكم‏هايى كه مربوط به دشمنان در جنگ مىباشد براى كفار حربى وارد شده است.

كفار حربى با به‏دست آوردن اموال مسلمين حتى در جنگ مالك آن‏ها نمىشوند6 و به‏نظر محقق، مسلمان مىتواند از كافر حربى ربا بگيرد چون بين مسلمان و كفار حربى ربا متصور نيست. البته با كفار حربى در زمان آتش‏بس يا صلح معاشرت‏هايى صورت مىگيرد و حتى فريب در آتش‏بس جايز نيست، چنان‏كه محقق مىگويد:

ما يؤخذ غيلةً من اهل الحرب ان كان فى زمان الهدنة اعيد عليهم وان لم يكن كان لآخذه وفيه الخمس7؛

آن‏چه با مكر و فريب از اهل حرب به چنگ آيد اگر در زمان آتش‏بس باشد به آنان برگردانده مىشود و اگر در زمان آتش‏بس نباشد آن چيز از كسى است كه به‏دست آورده و بايد خمس آن را بدهد.

محقق در اين عبارت غارت اموال كفارى را كه در حال آتش‏بس هستند منع

1. همان، ص814.

2. همان، ص 445.

3. همان، ص479.

4. همان، ص659.

5. همان، ص964.

6. همان، ص249؛ چنان‏كه محقق مىگويد: «الحربى لا يملك مال المسلم بالاستغنام».

7. همان، ص840.