اندیشه سیاسی محقق حلی نسخه متنی

عن المنكر لا يقرّبان من اجل ولا ينقصان من رزق و افضل من ذلك كله كلمة عدل عند امام جائر1؛

تمامى كارهاى نيك و جهاد در راه خدا در مقابل امربه‏معروف و نهى از منكر چيزى جز مثل آب دهانى در مقابل درياى موّاج نيست و همانا امربه‏معروف و نهى از منكر اجل را نزديك نمىكند و از روزى نمىكاهد و بهتر از اين مورد، گفتن سخنى حق و عدالت‏آميز نزد حاكم جائر است.

2ـ موثقه مسعدة‏بن صدقة: از امام صادق عليه السلام درباره اين دو فريضه سئوال شد كه آيا بر همه واجب است؟ جواب فرمودند: خير. گفته شد: چرا؟ فرمودند:

إنّما هو على القوى المطاع العالم بالمعروف من المنكر لا على الضعيف الذى لا يهتدى سبيلاً الى اى من اى يقول من الحق الى الباطل2؛

امر به معروف و نهى از منكر بر فرد قوى و نيرومندى كه دستوراتش اطاعت شده و به آن‏ها دانا است واجب مىباشد نه بر فرد ضعيفى كه راهى را از چيزى به چيزى نمىشناسد و مىگويد از حق به‏سوى باطل.

3ـ امام حسين عليه السلام خطاب به اصحاب خود فرموده‏اند:

ايها الناس ان رسول الله6 قال: من رأى سلطاناً جائراً مستحلاً لحرم الله ناكثاً لعهد الله مخالفاً لسنة رسول‏الله يعمل فى عبادالله بالاثم والعدوان فلم يغيّر عليه بفعل ولا قول كان حقاً علىالله أن يدخله مدخله الا وانّ هؤلاء قد لزموا طاعة الشيطان3؛

اى مردم، كسى كه حاكم جائرى را ببيند كه حرام‏هاى خدا را حلال كرده عهد خداوند را شكسته، با سنت پيامبر خدا مخالفت مىورزد و در بين بندگان خدا به گناه رفتار مىكند ولى عليه وى [حاكم] عمل و گفتارش را تغيير ندهد

1. نهج‏البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، ص1263، حكمت 366.

2. وسائل، ج11، باب دوم، امر به معروف شماره 1.

3. تاريخ طبرى، ج7، ص300.