بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
شاگردانى همت گماشت كه در شمار فقها و دانشمندان بزرگ شيعه قرار گرفتند؛ آنها كه از غناى فقهى استادشان بهرههاى وافرى برده بودند، به تأليف كتابهاى استدلالى در زمينه فقه، اصول، كلام و علوم اسلامى ديگر همت گماشته و آثار خويش را در شمار بهترين كتابهاى فقهى ـ استدلالى شيعه قرار دادند. از محقق تأليفات عديدهاى، از قبيل شرايع الاسلام، معتبر، مختصر النافع و... به جا مانده است. آخرين كتابى كه ايشان در اواسط تأليف آن، دار فانى را وداع گفت، كتاب «المعتبر فى شرح المختصر» است. ايشان هنوز باب حج آن را به اتمام نرسانده بود كه ديدار حق را لبيك گفت.علامه شيخ يوسف بحرانى درباره واقعه فوت محقق از قول برخى از اعلام مىگويد:به خط بعضى از افاضل علما ديدم كه چنين نوشته بود: ''در صبح روز پنجشنبه سوم ربيعالآخر سال 676 ه··. استاد فقيه، ابوالقاسم جعفربن حسنبن سعيد حلّي؛ از بالاترين جاى خانهاش [پشت بام خانه] بر زمين افتاد و همان دم، بدون حركت و صحبتى جان سپرد. مردم از اين واقعه ناراحت شده و به گريه و زارى پرداختند و براى تشييع جنازه ايشان مردمان بسيارى جمع شدند1``.ناگفته نماند كه برخى از مؤلفان، سال وفات ايشان را سال 726 هجرى ذكر كردهاند2 كه طبق اين قول، سال وفات ايشان با سال وفات علامه حلّى خلط شده است، و اين در حالى است كه شاگرد رجالى ايشان، ابنداود حلّى كه خود ناظر بر وفات آن دانشمند بزرگ بوده است، سال وفات وى را سال 676 هجرى مىداند3 و اكثر شرححالنويسان نيز اين قول را پذيرفتهاند.درباره مدفن ايشان مؤلف لؤلؤة البحرين از قول بعضى از افاضل چنين1. يوسف بحرانى، لؤلؤة البحرين، ص231.2. ميرزا عبدالله افندى، رياض العلما، ج1، ص136.3. حسنبن داود حلّى، كتاب الرجال، ص84.