است كه از نظر دين و شرع مقدس، [در اسلام] چه حكومتى جايز و چه حكومتى حرام دانسته شده، و چه ويژگىها و عناصرى موجب مشروعيت حكومت و يا عدم مشروعيت آن مىشود.آنچه مىتوان گفت اينكه مشروعيت و يا عدم مشروعيت حكومت عمدتاً به همان نظام فكرى كه حكومت براساس آن شكل گرفته، بستگى دارد، مشروعيت حكومت از ديدگاه يك متفكر به اعتقادات و بايدها و نبايدهايى كه ايدئولوژى وى را شكل مىدهد و همچنين به زيرساختهاى تفكر وى بستگى دارد. به اعتقاد محقق حلّى، دو عنصر مهم عصمت يا نيابت از معصوم و عدالت حاكم بيش از عناصر ديگر در مشروعيت و عدم مشروعيت نظام سياسى نقش دارد و از ويژگىهاى حاكم به شمار مىرود و از اين دو صفت مىتوان برخى از صفات ديگر را استخراج كرد1.در اينجا با شرح اين دو عنصر، به تفصيل به بررسى مشروعيّت حكومت از ديدگاه محقق حلّى خواهيم پرداخت.
الف) عصمت يا نيابت از معصوم
مهمترين عنصرى كه بهاعتقاد محقق درمشروعيت حكومتاسلامى نقش بهسزايى دارد، عصمت امام يا حاكم است.عصمت عبارت است از مصونيت فرد از خطا، گناه و هرگونه لغزش و اشتباه، و اين ويژگى لازمهاش انتخاب فرد توسط منبع1. ناگفته نماند كه ما در اينجا در صدد بيان صفات حاكم نيستيم و همچنانكه پس از اين نيز خواهيم گفت حاكم صفات متعددى لازم است دارا باشد كه برخى همه آن صفات يا اكثر آنها را از اين دو صفت استخراج كردهاند و برخى نيز اين دو صفت را مهمترين صفات او مىدانند.