محمد علي اراکي

آيت الله العظمي حاج شيخ محمد علي اراکي يکي ديگر از اختران فروزان اين سلسله نوراني است. که در سال (1312 ه.ق) (1273ه.ش) درخانواده‏اي کوچک و مذهبي، در شهر اراک ديده به جهان گشود .

اين مرجع بزرگ شيعه، نزديک به 35 سال تدريس مداوم داشت بعد از وفات مرحوم آية الله سيد محمد تقي خوانساري در سال (1371ه.ق) به درخواست بسياري از فضلا و شاگردان آية الله خوانساري برکرسي استادي تکيه زد و به تدريس خارج فقه واصول پرداخت در طول‏اين مدت علاوه بر مباحث مفصل فقهي، سه دوره کامل علم اصول را تدريس کرد .

بزرگان بسياري ازمحضر آن مرجع بزرگ خوشه چيني کرده و مراحل عالي علم و عمل را پيموده‏اند. شهيد سعيد، شيخ مهدي شاه آبادي، آية الله شيخ محمد تقي ستوده، آية الله استادي آيت الله شيخ علي پناه اشتهاردي،از آن جمله‏اند .

دوران مرجعيت آيت الله اراکي همزمان با سالهاي حيات آيات عظام: امام خميني، آيت الله العظمي گلپايگاني و آيت الله العظمي مرعشي نجفي بود اما اوج مرجعيت ايشان، پس از رحلت‏حضرت امام خميني بود، که بسياري از مقلدان امام راحل به ايشان رجوع کردند آية الله اراکي از جمله کساني بود که در برهه‏اي از زمان به عنوان مرجع وحيد عالم تشيع مطرح بود .

اين عارف فرزانه علاوه بر تحقيق و تدريس، تاليفات زيادي نيز از خود به جاي گذاشتند که حاشيه بر عروة الوثقي، حاشيه بر درر الاصول مرحوم شيخ عبد الکريم حائري و تقريرات دروس فقه مرحوم حاج شيخ و مرحوم سيد محمد تقي خوانساري، از آن جمله‏اند .

آية الله العظمي اراکي پس از يک قرن عمر با برکت و وارستگي کالبد تن را شکست و به سوي فضاي بيکران الهي پرکشيد .