ب ـ وقوف در عرفات - واجبات حج نسخه متنی

«خدايا! مى خواهم به حج بروم ، برايم آسانش كن و هرجا كه از رفتن بازم داشتى ، مرا به آن تقديرت كه بر من مقدّر ساختى ، از احرام به در آور» .

و بگو :

«مو ، پوست ، گوشت و خونم را از زنان و لباسها و بوهاى خوش ، براى تو حرام مى كنم و با اين كار ، تنها تو و سراى آخرت را مى خواهم . هرجا كه از رفتن بازم داشتى ، مرا به آن تقديرت كه بر من مقدر داشتى ، از احرام در آور» . سپس از مسجدالحرام لبّيك بگو ، آنگونه كه هنگام احرام مى گفتى و بگو : «لبّيك ، با حجّى كه كمال و رسايى آن بر توست» .

پس اگر بتوانى كه رفتنت به منى هنگام ظهر باشد ، چنين كن و گرنه ، هروقتى كه از روز ترويه برايت آسان باشد .

ب ـ وقوف در عرفات

آداب رفتن به عرفات

132 ـ عبيد الله بن على حلبى : از امام صادق عليه السّلام پرسيدم چرا به روز ترويه [9] ، ترويه مى گويند؟ فرمود : چون در عرفات ، آب نبود و حجّاج براى آب نوشيدن ، از مكّه آب مى آوردند و به همديگر مى گفتند «آب برداشتيد؟ آب برداشتيد؟» از اين رو ، آن روز ، روز ترويه نام گرفت .