واجبات حج نسخه متنی

و در دعاهايت اين باشد:

«خدايا! بنده و برده توام، اختيارم دست تو و اجلم بسته به علم توست، از تو مى خواهم به آنچه موجب خرسندى تو از من است ، توفيقم دهى و عبادتهايم را بپذيرى ، عباداتى كه به دوستت ابراهيم عليه السّلام و به پيامبرت محمد صلّى الله عليه و آله نشان داده و راهنمايى كرده اى» .

و در دعاهايت اين باشد :

«خدايا مرا از آنان قرار ده كه عملشان را پسنديده ، عمرشان را طولانى كرده و پس از مرگ ، به حيات طيّبه زنده شان ساخته اى» .

ومستحب است شام عرفه را با بنده آزاد كردن و صدقه دادن بجويى .

158 ـ امام صادق عليه السّلام : چون خورشيد روز عرفه غروب كند ، بگو :

«خدايا! اين وقوف را آخرين وقوفم در اينجا قرار مده و تا زنده ام ، روزيم گردان و امروز مرا رستگار ، كامياب ، مستجاب و آمرزيده بازگردان ، به بهترين چيزى كه هريك از مهمانانت و زائران خانه ات باز مى گردند . امروز مرا از گرامى ترين مهمانانت قرار بده و بهترين خير ، بركت ، رحمت ، رضوان و مغفرتى كه به آنان مى دهى ، به من هم عطا كن . بازگشتم را به خانواده و مالم ـ چه كم باشد ، چه زياد ـ ، مبارك گردان و به آنان هم نسبت به من بركت بده» .

پس چون كوچ كردى، آرام برو و آرامش داشته باش و تند رفتنى را كه بسيارى از مردم در اين كوه و دشت انجام مى دهند، ترك كن» .

159 ـ ابو يحيى زكرياى موصلى : از عبد صالح (امام كاظم عليه السّلام ) پرسيدم : مردى كه در موقف ، وقوف كرده است و پيش از آن كه خدا را بخواند و دعايى كند ، خبر مرگ پدر يا بعضى از فرزندانش به او مى رسد و او مشغول به گريه و زارى شده ، از دعا باز مى ماند ، سپس كوچ مى كند . فرمود : چيزى بر عهده اش نيست ، بد كرده است ، از خداوند آمرزش بخواهد . ولى اگر براى خدا صبر كرده بود ، هنگام كوچ از موقف عرفات ، حسنات همه اهل موقف را هم با خود مى برد ، بى آن كه از حسنات آنان چيزى كاسته شود .