15 ـ امام صادق عليه السّلام : پيامبر اكرم صلّى الله عليه و آله چون به «بيداء»[1] ـ در يك ميلى مكه ـ مى رسيد، شترى نزديكش مى آوردند. سوار آن مى شد و چون آن حضرت را حركت مى داد، لبيك هاى چهارگانه را چنين مى گفت:«لبّيك، پروردگارا لبّيك، لبّيك، تو را شريكى نيست، ستايش و نعمت و فرمانروايى از آن توست، شريكى براى تو نيست».16 ـ امام صادق عليه السّلام : رسول خدا صلّى الله عليه و آله چون لبّيك گفت ، فرمود :«لبّيك اللّهمّ لبّيك ، لبّيك لا شريك لك لبّيك ، إنّ الحمد والنعمةَ لك والملك ، لا شريك لك ، لبّيك ذا المعارج لبّيك»و حضرت ، «ذى المعارج» را زياد مى فرمود و هرگاه به سواره اى بر مى خورد ، يا به بالاى تپه اى مى رسيد ، يا به دشتى سرازير مى شد ، و آخر شب و پس از نمازها «لبّيك» مى گفت .17 ـ خزيمة بن ثابت : هرگاه رسول خدا صلّى الله عليه و آله از لبيك گويى فارغ مى شد ، از خداوند رضوان وآمرزش مى طلبيد واز آتش دوزخ به رحمتش پناه مى برد .18 ـ امام صادق عليه السّلام : لبّيك گويى چنين است كه بگويى :
لطفا منتظر باشید ...
