اين حديـث، در تهذيـب، استبصـار و وسـائل الشيعه، با همين واژگان، و بدون کم وزياد، وجود دارد، امّا در بين احاديث باب، حديثى با اين واژگان، از بکير به ما نرسيده است و بکير، راوى هيچ يک از احاديث نيست، مگر حديث شماره 4 که گروهى از اصحاب، از جمله بکير از امام باقر و صادق(ع) يا يکى از آن دو، نقل کرده بودند. بنابراين، احتمال دارد که موسى بن بکر، همان حديث را از بکير شنيده و چون آن را مخالف قرآن يافته است، از زراره در اين مورد پرسيده و او نيز تأييد کرده است و اين مقدار از تغيير در واژگان و نقل به مضمون، همان طور که پيش از اين يادآور شديم، در روايات وجود دارد و احتمال اين که همه اين روايات، به يک روايت برگشت کنند نيز، بعيد نمى نماد. 10. (محمد بن على بن الحسين باسناده عن الحسن بن محبوب عن الاحول عن ابى عبدالله(ع) قال: سمعته يقول لايرثن النساء من العقار شيئاً و لهن قيمة البناء والشجر والنخل. يعنى من البناء الدور، و انما عنّى من النساء الزوجة.)56 شنيدم که امام صادق(ع) مى فرمود: زنان از مستغلات ارث نمى برند و براى آنان، قيمت بنا، درخت و نخل است. [سپس راوى يا مرحوم صدوق توضيح مى دهد] مرادش از (بناء) خانه ها و از (النساء) همسران است. سند صحيح است و (اَحْوَل) همان محمد بن النعمان، مشهور به مؤمن طاق است.57 11. (عن عبدالملک قال: دعا ابوجعفر(ع) بکتاب عليّ(ع) فجاء به جعفر(ع) مثل فخذ الرَّجُل مطويّاً فاذا فيه: ان النساء ليس لهن من عقار الرجل اذا توفيّ عنهن شيئ. فقال ابوجعفر(ع) هذا والله خطّ عليّ(ع) بيده واملاء رسول اللّه(ص).)58 امام باقر(ع) کتاب على(ع) را خواست. امام جعفر صادق(ع) کتابى را آورد که پيچيده شده بود و به اندازه ران انسان،ضخامت داشت و در آن چنين آمده بود: زنان از مستغلات مرد، هنگامى که شوهرشان وفات مى کند، سهمى ندارند. پس حضرت باقر(ع) فرمود: به خدا سوگند، اين خط عليّ است و ديکته رسول اللّه(ص).