اين مقاله از منظر جامعه شناختى، پديده طلاق را مورد بررسى قرار داده است. طلاق يك پديده چند وجهى است; زيرا از يك جهت، پديده حقوقى است و از جهت ديگر، يك پديده روان شناختى و حتى يك پديده اقتصادى و از زاويه ديگر پديده اى اجتماعى. از آن جا كه علل و زمينه هاى گوناگون و نيز بستر يك نظام اجتماعى در شكل گيرى طلاق مؤثر مى باشد، به عنوان يك پديده اجتماعى (Social Phnomenan) در نظر گرفته است. برخى از عوامل و زمينه هاى اجتماعى كه در ايجاد طلاق مؤثر است، در سطح كلان و بعضى در سطح متوسط و تعدادى نيز در سطح خرد عمل مى كنند، همچنين بعضى از علل، از آن چنان قوّتى برخوردارند كه مى توانند به عنوان علّت العلل طلاق عمل كنند، در حالى كه بعضى در حد زمينه ساز و بسترسازى ايجاد اين پديده مؤثرند. از سوى ديگر، بعضى از اين علل ممكن است به تنهايى كارساز بوده و برخى ديگر، نياز به علتى غير از علل اجتماعى داشته باشند تا بتوانند به عنوان عامل طلاق عمل كنند.
مقدمه
از آن زمان كه انسان در اين جهان جاى گرفت، همواره در قالب «خانواده» زندگى مى كرده است. به اعتقاد ما، بر اساس آموزه هاى دينى، اولين انسان ها از بهشت موعود به كره خاكى هبوط كردند. حضرت آدم(عليه السلام) و حوا اولين كسانى بودند كه يك «خانواده هسته اى» (Uncleaw Family) را با فرزندانشان تشكيل دادند. به تدريج، اين خانواده هسته اى گسترده شد و روى كره زمين پخش گرديد. تاكنون هرجا انسانى زندگى مى كرده به صورت جمعى بوده است، نه فردى. مردم شناسان مى گويند: انسان هاى اوليه در ابتدا، به صورت گله هاى انسانى زندگى مى كردند كه به دنبال شكار از جايى به جايى سير مى كردند.به هر روى، اولين چيزى كه جامعه را قوام مى بخشد و به آن صفت اجتماعى مى دهد، وجود دو عنصر متفاوت به نام «زن» و «مرد» است كه طبق غريزه اى كه خداوند در آن ها به وديعت نهاده كشش و جاذبه اى درونى نسبت به يكديگر دارند و همين جاذبه است كه شيرازه خانواده را تشكيل مى دهد. در دين مقدس اسلام، بر نهاد خانواده تأكيد فراوان شده و از مسأله عزوبت نهى شده است. پيامبر عظيم الشأن(صلى الله عليه وآله) در حديث معروف خود از ازدواج به عنوان «سنت» خود ياد مى كند. به همين دليل، چون همواره سنّت ازدواج مورد تأييد و تأكيد اسلام قرار گرفته، به عنوان يك امر مقدس درآمده است.
لطفا منتظر باشید ...
