افسردگي چيست و چگونه مي توان علائم آن را شناسايي كرد؟
افسردگي در واقع يك بيماري فراگير و لطمه زننده به روح و روان آدميست كه از مشخصات آشكار آن مي توان به احساس پوچ بودن و ناراحتي، احساس نااميدي و يا بي ارزش بودن و حتي داشتن تفكرات منفي اشاره كرد. گفته مي شود كه افسردگي عموما با نشانه هاي فيزيكي همراه است كه معالجه نسبت به آن چندان ثمربخش نيست. عموما فرد مبتلا به افسردگي داراي رفتاري كند و آهسته است. محققان مي گويند كه سه گونه اختلالات افسردگي و پريشان خاطري وجود دارد كه عبارتند از افسردگي پيشرفته، اختلال رواني به صورت افسردگي و افسردگي شيدايي. اينگونه اختلالات رواني در مقياس هاي شدت و طول مدت، نشانه هايشان با يكديگر متفاوت هستند. محققان علوم رفتاري مي گويند كه افسردگي هاي پيشرفته داراي نشانه ها و علايمي هستند كه مي توانند فعاليتهاي روزمره، مطالعات، خواب، خوردن و شركت در فعاليتهاي خوشايند و سرگرم كننده را تحت تاثير قرار دهد. چنين حالتي ممكنست براي دفعات گوناگون در طول زندگي آدمي روي دهد. محققان معتقدند كه نوع ديگري از افسردگي با درجه شدت پايين تر، اختلال رواني به صورت افسردگيست كه در واقع داراي نشانه هايي طولاني مدت است كه بر اساس آن شخص از انجام مناسب فعاليتهاي روزانه و يا برخورداري از احساساتي خوب و دلپذير محروم مي شود. بسياري از مردم كه مبتلا به اين گونه از افسردگي هستند، همواره دوره هاي پريشان خاطري قابل توجهي را در برخي از برهه هاي زندگي خود طي مي كنند. محققان همچنين با اشاره به نوع سوم افسردگي و پريشان خاطري مي گويند، نوع سوم افسردگي كه در واقع يك اختلال روحي شيداگونه است، نام بيماري افسردگي دو قطبي را نيز به خود گرفته است. اين نوع از افسردگي، البته نه به اندازه دو نوع قبلي ذكر شده، موجب ايجاد تغييراتي در خلق و خوي آدمي مي شوند.در پاره اي از مواقع، احساسات و خلق و خوي آدمي، داراي جوش و خروش هايي شده، با اين حال در بيشتر مواقع اين احساسات رنگ رخوت و سستي به خود مي گيرند. هنگامي كه يك شخص مبتلا به اين نوع از افسردگي دوران بيماري خود را طي كند، مي توان گفت كه شخص تمامي نشانه هاي مربوط به اين بيماري را از خود بروز مي دهد. اين نوع از ابتلا به افسردگي و پريشان خاطري، در بيشتر مواقع، تفكر، قوه متفاوت، حتي رفتارهاي اجتماعي را تحت تاثير قرار مي دهد كه در نتيجه به بروز مشكلات جدي براي شخص و اطرافيان منجر مي شود. محققان مي گويند كه هنوز درمان دقيقي براي اينگونه از افسردگي دريافت نشده است.
*علايم ابتلا به افسردگي*
محققان علوم روانشناسي و روانپزشكي بر اين باورند كه اشخاصي كه به نوعي به افسردگي و پريشان خاطري مبتلا هستند، لزوما تمامي نشانه هاي اين بيماري را در خود ندارند، گاهي فردي مواردي از علايم اين بيماري را از خود بروز مي دهد و گاهي نيز شخص ديگري پيدا مي شود كه حداكثر اين نشانه ها را در رفتار و احساسات خود بروز مي دهد.اين اعتقاد علمي وجود دارد كه با توجه به شخص، شدت علايم ابتلا به افسردگي و پريشان خاطري در دوره هاي مختلف زندگي متفاوت هستند. با اين حال نشانه ها و علايم شناخته شده اين بيماري عبارتند از: - ناراحتي هاي هميشگي، احساس پوچ بودن، پريشان خاطري، احساس نااميدي و بدبينياحساس گناهكار بودن، بي ارزش بودن و ناكارآمد بودن - از دست دادن علايق و تفكرات دلپذير در جريان تفريحات و سرگرمي ها - كاهش قواي بدني و كرخت و سست شدن رفتار- داشتن مشكلات در امر تمركز، به خاطر آوردن امور و تصميم گيري - پريدن از خواب و يا خواب زياد - از دست دادن ميل به غذا خوردن و يا كاهش وزن و حتي بالعكس داشتن ميل شديد به خوردن غذا و خواب زياد- به مرگ و خودكشي فكر كردن و تلاش جهت خودكشي- احساس خشم و بي حوصلگي- علايم فيزيكي طولاني مدت كه معالجات پزشكي پاسخگوي آنها نيستند از جمله سردرد و دردهاي مزمن- عصبانيت هاي غير معمول- كاهش نياز براي خوابيدن- صبحت كردن زياد- افزايش ميل جنسي- كاهش قواي قضاوت و داوري - رفتارهاي نادرست اجتماعي