جلد: 4نويسنده: محمد هادي موذن جامي شماره مقاله:1689اِبْن ِ كَيّال ، بركات بن احمد بن محمد ذهبى دمشقى صالحى ملقب به زين الدين (863 -929ق /1459-1523م )، واعظ، محدث و فقيه شافعى . وي در آغاز تاجر بود و چون ديون فراوان پيدا كرد، تجارت را رها ساخت و ملازم شيخ برهان الدين تاجى شد و صحيح بخاري را نزد او خواند. سپس به گفتن حديث در جامع اموي پرداخت . بعد از مرگ برهان الدين تاجى رياست شافعيان دمشق به او رسيد. پس از اين زندگى او بجز ملازمت جامع اموي و وعظ در مسجد اقصاب و جامع جوزه و خطابت در صابونيه چيزي نمى دانيم (غزي ، 1/165). تنها اثر چاپى او الكواكب النيّرات فى معرفة من اختلط من الرواة و الثقات در علم حديث است كه با تحقيق كمال يوسف الحوت در 1987م در بيروت به چاپ رسيده است . وي نام نويسنده را ابوالبركات محمد بن احمد آورده است . از آثار خطى او الانجم الازواهر فى تحريم القراءة بلحون اهل الفسق و الكبائر ( آربري ، شم .(3419(2) الجواهر الزواهى فى ذم الملاعب و الملاهى (همان ،شم وتعليقات اوبر الاكتفاء كلاعى (ظاهريه ، 1/45) را مى توان ذكر كرد. همچنين اجازه اي از او خطاب به زين الدين عبدالرحمان بن يوسف بن عربى شافعى در برلين موجود است كه تاريخ 926ق را دارد ( آلوارت ، شم .(169 غزي (همانجا) از دو اثر ديگر با عناوين اسنى المقاصد فى معرفة حقوق الولد على الوالد و حياة القلوب و نيل المطلوب ياد كرد است .
مآخذ
غزي ، نجم الدين ، الكواكب السائرة، به كوشش جبرائيل سليمان جبور، بيروت ، 1945م ؛ ظاهريه ، خطى (تاريخ )، عش ؛ نيز: Ahlwardt; Arberry. محمد هادي مؤذن جامى
لطفا منتظر باشید ...
