لطفا منتظر باشید ...
ابوالسعادت اصفهانيجلد: 5نويسنده:
شماره مقاله:2203
اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهاني، اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد زنده در 635ق/ 1238م)،
عالم نويسندة امامي. از جزئيات زندگيوي آگاهي چنداني در دست نيست؛ حتي تاريخ مرگش
نيز مورد اختلاف است. برخي از متأخرين، سال درگذشت او را 635 (امين، 3/297) و يا
حدود 640ق (بغدادي، 1/336) نوشته اند كه در منابع كهن تر بدان اشاره اي نشده است.
تنها ابن طاووس در اليقين (ص 79) و فلاح السائل (ص 15) يادآور شده كه وي در صفر 635
به بغداد آمده و در همان ايام ابن طاووس از وي بهره برده است. از استادان او
ابوالفرج علي پسر قطب الدين راوندي (ابن طاووس، همانجاها) و از شاگردانش بجز ابن
طاووس، خواجه نصيرالدين طوسي و ابن ميثم بحراني (حرعاملي، 2/33) را مي شناسيم. از
جمله آثاري كه براي ابوالسعادات برشمرده اند، مجمع البحرين و مطلع السعادتين يا
مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج* من بحري النبو$ و الامام* است كه
آقا بزرگ (2/278، 20/22) ياد كرده و مي تواند با مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين
يكي باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصي بوده است از دو كتاب الشهاب قاضي قضاعي شامل
سخنان پيامبر (ص) و نهج البلاغة حضرت علي (ع) كه افندي (1/82) از آن سخن گفته است (نيز
نكـ: امين، 3/297 ـ 298). از ديگر آثار او بايد توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
الفائق علي الاربعين في فضائل اميرالمؤمنين؛ فضيل* الحسين و فضله و شكايته و مصيبته
و قتله (ع)؛ منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل را نام بر (ابن طاووس.
الطرائف، 138؛ حرعاملي، 2/32 ـ 33؛ افندي، امين، همانجاها).
تنها اثر بازماندة ابوالسعادات كتاب رشح الولاء في شرح دعاء صنمي قريش است كه نسخة
خطي آن در كتابخانة ملك تهران به شمارة (3) 612 نگهداري مي شود (ملك، 6/63).
مآخذ: آقا بزرگ، الذيع*؛ ابن طاووس، علي بن موسي، الطرائف، قم، 1400ق؛ همو، فلاح
السائل، تهران، 1382ق؛ همو، اليقين، نجف، 1369ق/ 1950م؛ افندي اصفهاني، عبدالله
رياض، العلماء، به كوشش احمد حسيني، قم، 1401ق؛ امين، محسن، اعيان الشيع*، بيروت،
1403ق؛ بغدادي، ايضاح؛ حر عاملي، محمد بن حسن، امل الآمل، به كوشش احمد حسيني،
بغداد، 1385ق؛ ملك، خطي.
بخش فقه، علوم قرآني و حديث
