سوره طه {اين سوره در مكّه نازل شده، و 135 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

85- [ياد كن] روزى را كه پرهيزگاران را به سوى [خداى] رحمان گروه گروه محشور مى‏كنيم

86- و مجرمان را با حال تشنگى به سوى دوزخ مى‏رانيم

87- [آنان] اختيار شفاعت را ندارند، جز آن كس كه از جانب [خداى] رحمان پيمانى گرفته است

88- و گفتند «[خداى] رحمان فرزندى اختيار كرده است»

89- واقعاً چيز زشتى را [بر زبان] آورديد

90- چيزى نمانده است كه آسمانها از اين [سخن] بشكافند و زمين چاك خورد و كوهها به شدّت فرو ريزند

91- از اينكه براى [خداى] رحمان فرزندى قائل شدند

92- [خداى] رحمان را نسزد كه فرزندى اختيار كند

93- هر كه در آسمانها و زمين است جز بنده‏وار به سوى [خداى] رحمان نمى‏آيد

94- و يقيناً آنها را به حساب آورده و به دقت شماره كرده است

95- و روز قيامت همه آنها تنها، به سوى او خواهند آمد

96-كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‏دهد

97- در حقيقت، ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان نويد، و مردم ستيزه‏جو را بدان بيم دهى

98- و چه بسيار نسلها كه پيش از آنان هلاك كرديم آيا كسى از آنان را مى‏يابى يا صدايى از ايشان مى‏شنوى؟

سوره طه {اين سوره در مكّه نازل شده، و 135 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- طه

2- قرآن را بر تو نازل نكرديم تا به رنج افتى،

3- جز اينكه براى هر كه مى‏ترسد، پندى باشد

4- [كتابى است] نازل شده از جانب كسى كه زمين و آسمانهاى بلند را آفريده است

5- خداى رحمان كه بر عرش استيلا يافته است

6- آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و آنچه ميان آن دو و آنچه زير خاك است از آن اوست

7- و اگر سخن به آواز گويى، او نهان و نهان‏تر را مى‏داند

8- خدايى كه جز او معبودى نيست [و] نامهاى نيكو به او اختصاص دارد

9- و آيا خبر موسى به تو رسيد؟

10- هنگامى كه آتشى ديد، پس به خانواده خود گفت «درنگ كنيد، زيرا من آتشى ديدم، اميد كه پاره‏اى از آن براى شما بياورم يا در پرتو آتش راه [خود را باز]يابم»

11- پس چون بدان رسيد، ندا داده شد كه «اى موسى،

12- اين منم پروردگار تو، پاى‏پوش خويش بيرون آور كه تو در وادى مقدس «طُوى» هستى

13- و من تو را برگزيده‏ام، پس بدانچه وحى مى‏شود گوش فرا ده

14- منم، من، خدايى كه جز من خدايى نيست، پس مرا پرستش كن و به ياد من نماز بر پادار

15- در حقيقت، قيامت فرا رسنده است مى‏خواهم آن را پوشيده دارم، تا هر كسى به [موجب] آنچه مى‏كوشد جزا يابد

16- پس هرگز نبايد كسى كه به آن ايمان ندارد و از هوس خويش پيروى كرده است، تو را از [ايمان به] آن باز دارد، كه هلاك خواهى شد

/ 286