سوره انبياء {اين سوره در مكّه نازل شده، و داراى 112 آيه است} - ترجمه قرآن نسخه متنی ترجمه

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه قرآن - نسخه متنی ترجمه

محمد مهدی فولادوند

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

برهنگى آنان برايشان نمايان شد و شروع كردند به چسبانيدن برگهاى بهشت بر خود و [اين گونه] آدم به پروردگار خود عصيان ورزيد و بيراهه رفت

122- سپس پروردگارش او را برگزيد و بر او ببخشود و [وى را] هدايت كرد

123- فرمود «همگى از آن [مقام] فرود آييد، در حالى كه بعضى از شما دشمن بعضى ديگر است، پس اگر براى شما از جانب من رهنمودى رسد، هر كس از هدايتم پيروى كند نه گمراه مى‏شود و نه تيره بخت»

124- و هر كس از ياد من دل بگرداند، در حقيقت، زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت، و روز رستاخيز او را نابينا محشور مى‏كنيم»

125- مى‏گويد «پروردگارا، چرا مرا نابينا محشور كردى با آنكه بينا بودم؟»

126- مى‏فرمايد «همان طور كه نشانه‏هاى ما بر تو آمد و آن را به فراموشى سپردى، امروز همان گونه فراموش مى‏شوى»

127- و اين گونه هر كه را به افراط گراييده و به نشانه‏هاى پروردگارش نگرويده است سزا مى‏دهيم، و قطعاً شكنجه آخرت سخت‏تر و پايدارتر است

128- آيا براى هدايتشان كافى نبود كه [ببينند] چه نسلها را پيش از آنان نابود كرديم كه [اينك آنها] در سراهاى ايشان راه مى‏روند؟ به راستى براى خردمندان در اين [امر] نشانه‏هايى [عبرت انگيز] است

129- و اگر سخنى از پروردگارت پيشى نگرفته و موعدى معيّن مقرّر نشده بود، قطعاً [عذاب آنها] لازم مى‏آمد

130- پس بر آنچه مى‏گويند شكيبا باش، و پيش از برآمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن، با ستايش پروردگارت [او را] تسبيح گوى، و برخى از ساعات شب و حوالى روز را به نيايش پرداز، باشد كه خشنود گردى

131- و زنهار به سوى آنچه اصنافى از ايشان را از آن برخوردار كرديم [و فقط] زيور زندگى دنياست تا ايشان را در آن بيازماييم، ديدگان خود مدوز، و [بدان كه] روزىِ پروردگار تو بهتر و پايدارتر است

132- و كسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باشد ما از تو جوياى روزى نيستيم، ما به تو روزى مى‏دهيم، و فرجام [نيك] براى پرهيزگارى است

133- و گفتند «چرا از جانب پروردگارش معجزه‏اى براى ما نمى‏آورد؟» آيا دليل روشن آنچه در صحيفه‏هاى پيشين است براى آنان نيامده است؟

134- و اگر ما آنان را قبل از [آمدن قرآن] به عذابى هلاك مى‏كرديم، قطعاً مى‏گفتند «پروردگارا، چرا پيامبرى به سوى ما نفرستادى تا پيش از آنكه خوار و رسوا شويم از آيات تو پيروى كنيم؟»

135- بگو «همه در انتظارند پس در انتظار باشيد زودا كه بدانيد ياران راه راست كيانند و چه كسى راه يافته است»

سوره انبياء {اين سوره در مكّه نازل شده، و داراى 112 آيه است}

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

1- براى مردم [وقت] حسابشان نزديك شده است، و آنان در بى‏خبرى رويگردانند

2- هيچ پند تازه‏اى از پروردگارشان نيامد، مگر اينكه بازى كنان آن را شنيدند

3- در حالى كه دلهايشان مشغول است و آنانكه ستم كردند پنهانى به نجوا برخاستند كه «آيا اين [مرد] جز بشرى مانند شماست؟ آيا ديده و دانسته به سوى سحر مى‏رويد؟»

4- [پيامبر] گفت «پروردگارم [هر] گفتار[ى] را در آسمان و زمين مى‏داند، و اوست شنواى دانا»

5- بلكه گفتند «خوابهاى شوريده است، [نه] بلكه آن را بربافته، بلكه او شاعرى است پس همان گونه كه براى پيشينيان هم عرضه شد، بايد براى ما نشانه‏اى بياورد»

6- قبل از آنان [نيز مردم] هيچ شهرى - كه آن را نابود كرديم - [به آيات ما] ايمان نياوردند پس آيا اينان [به معجزه] ايمان

/ 286